Yunanistan, her zaman yaptığını yapıyor. Arkasına ABD ve AB emperyalizmini alarak Türkiye’ye karşı saldırgan bir üslup takınıyor. İlişkileri geriyor. Anlaşmaları ya hiç uygulamayan ya dilediği maddesini uygulayan ya da istediği maddeyi seçip, kendince yorumlayarak uygulayan Atina’nın bu tavrı yeni değil. Son yıllarda adeta açık bir ABD üssüne dönüşen, anakarasını ve adalarını ABD’nin emrine veren Yunanistan, belli ki daha da küstahlaşacak.   

Türkiye ve Yunanistan arasındaki sorunlar belli. Kıbrıs başta olmak üzere, deniz yetki alanlarına (kıta sahanlığı, karasuları, münhasır ekonomik bölge) ilişkin sorunlar, hava sahasına ilişkin uyuşmazlıklar ilk akla gelenler. Bunların tamamı, Yunanistan’ın tutumundan kaynaklanıyor. Son dönemde ABD’yle daha da gelişen ilişkilerine koşut olarak Rusya’yla da gerilim yaşayan Yunanistan, ekonomisi de çok zayıf olduğundan, kamuoyunun dikkatini dış politikaya çekmeye çalışıyor. Milliyetçi duyguları kışkırtıyor. Bu konuda da elindeki en etkili ve işlevsel konu, eskimeyen konu, kiliseyi de solcuları da birleştirebilen konu, Türkiye ve Türk karşıtlığı. Atina; Türkiye’nin ABD ve NATO’yla yaşadığı gerilimden, kırılgan ekonomisinden, toplumsal kutuplaşmanın yarattığı gerilimden de yararlanmak istiyor.  

YUNANİSTAN, TARİHTEN DERS ALMIYOR 

Yunanistan; 1919’da, Kurtuluş Savaşımızın başında, İngiliz emperyalizminin piyonu, maşası olarak Anadolu’yu işgale heves etmişti. Dersini aldı. 1960’lardan sonra, Rum çeteler, Kıbrıs’ta Türkleri katletmeye başladılar. 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı’yla dersini aldı. 1996 Ocak ayında, Kardak kayalıkları nedeniyle yaşanan gerilim sonrasında, dersini aldı. Fakat tüm bunlara karşın Atina; Türkiye’de Kıbrıs konusundaki duyarlılığın zayıflamasından, iktidarların Yunanistan’a bazen tek yanlı ödün verme hevesine kapılmasından, mevcut iktidarın, Yunanistan’ın anlaşmalara aykırı olarak asker bulundurduğu adalar ve işgal ettiği 20 adamız konusundaki uzun sessizliğinden yararlanmak istiyor. Bu kez arkasına aldığı büyük güç, ABD.  

Yunanistan; Sevr haritasını, yeniden gündeme getirmek istiyor büyük olasılıkla. Anadolu’da 100 yıl önce başaramadığını, bugün başarabileceğini sanıyor belki de. Bunun için ittifak ilişkilerini güncelliyor, silahlanıyor. Gücü yeter mi? Elbette yetmez. Sadece Yunanistan’ın değil, arkasına aldığı büyük devletlerin de gücü yetmez.  

Sevr: Türkleri sadece Avrupa’dan değil Anadolu’dan da silmek istiyordu. Dönemin Duyunı Umumiye Reisi Sir Adam Block, 1914’te, 1. Dünya Savaşı’nın başladığı yıl, Osmanlı için şöyle diyordu: “Almanya kazanırsa Alman sömürgesi olacaksınız, İngiltere kazanırsa mahvoldunuz”. (Doğan Avcıoğlu, Milli Kurtuluş Tarihi, Cilt: 1, Tekin Yay., İstanbul, 1998). Şark Meselesi’ni (Doğu Sorunu) çözmeye kararlı olan İngiliz Başbakanı Lloyd George, daha küstahtı: “Türklere verilecek cezalar, onların en büyük düşmanlarını bile kâfi derecede tatmin edecektir”. (Tarık Zafer Tunaya, Türkiye’de Siyasi Gelişmeler 1876 – 1938, Bilgi Üniversitesi Yay., İstanbul, 2002). ABD Dışişleri, 1919’da tüm teşkilatına, petrol bulunan, bulunma ihtimali olan her yerde, gerekli çalışmaları yapması için emir veriyordu.    

Yunanistan; tarihten ders alabilse, bu denli saldırganlaşmaz ve ABD emrine girmezdi.