Aile içi şiddet beyin travması yaşatıyor: Her dört kadından biri bu hastalığı bir kez yaşıyor!

Aile içi şiddet, yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda beyin sağlığı üzerinde de ciddi hasarlara yol açıyor. ABD'de yapılan araştırmalar, her dört kadından birinin aile içi şiddete maruz kaldığını ve bu kadınların büyük bir kısmının travmatik beyin hasarı (TBI) yaşadığını ortaya koyuyor. Ancak beyin travması, genellikle tanı konulmayan ve tedavi edilmeyen bir sorun olarak kalıyor.

GÖRÜNMEYEN TEHLİKE: BEYİN HASARLARI

Aile içi şiddete maruz kalan kadınların büyük bir kısmı, kafa travmaları ve beyin sarsıntıları nedeniyle kalıcı sağlık sorunları yaşıyor. ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi’ne (CDC) göre, aile içi şiddet mağdurlarının %90’ı hayatlarında en az bir kez beyin travması geçiriyor. Ohio Aile İçi Şiddet Ağı'nın verilerine göre, mağdurların çoğu kafa darbeleri ve boğulma gibi şiddet olaylarına maruz kalıyor.

Ancak, birçok kadın bu durumun farkına varmadan yaşamına devam ediyor. Belirtiler, baş ağrıları, hafıza kaybı, denge sorunları ve ışığa duyarlılık gibi semptomlarla ortaya çıkıyor. Uzmanlara göre, mağdurların çoğu acil servislerde şiddet mağduru olarak tanımlanmıyor ve beyin hasarları teşhis edilmiyor.

"TANI KONULMADIĞINDA HAYAT DAHA DA ZORLAŞIYOR"

West Virginia Üniversitesi Beyin Travması Merkezi Direktörü Dr. Javier Cárdenas, tekrar eden kafa darbelerinin mağdurların iyileşme sürecini daha da zorlaştırdığını belirtiyor. “Beyin, travma sonrası iyileşmek için zamana ihtiyaç duyuyor” diyen Cárdenas, sürekli darbelerin kalıcı hasarlara yol açabileceğini ifade ediyor.

Acil servislerde aile içi şiddet mağdurlarını teşhis etmenin zor olduğuna dikkat çeken Kentucky merkezli Dr. Ryan Stanton, “Birçok kadın şiddet gördüğünü açıkça ifade etmez. Bu yüzden sağlık çalışanlarının dolaylı işaretleri fark etmesi gerekiyor” dedi.

TANI VE TEDAVİYE ERİŞİM ZORLUĞU

Birçok kadın, beyin travması belirtilerini yaşadıktan yıllar sonra tedavi için bir uzmanla görüşebiliyor. Aile içi şiddet vakalarında, travmanın etkilerinin genellikle mağdurların yaşamını ciddi şekilde kısıtladığı belirtiliyor. Nebraska Üniversitesi’nden Dr. Shireen Rajaram, sağlık çalışanlarının ve sosyal hizmet uzmanlarının bu konuda yeterince bilinçli olmadığını belirterek, “Bu durum genellikle göz ardı ediliyor” dedi