Burada develer mutlu

Üç milyon yıl önce Kuzey Amerika’dan Asya’ya geçtiği tahmin edilen develer bundan 5 bin yıl önce evcilleştirilmiş. Çok dayanıklı bu yük hayvanından her kıtada yararlanılıyor. Son yirmi yıldır Almanya’nın değişik yörelerinde deve çiftlikleri açıldı. Sütü ve yünü de değerli. Hele genç develerin boyun altından elde edilen tüyler çabucak alıcı buluyor. Deve sütünden kremler, sabunlar, banyo losyonları üreten çiftlikler de var. 

Stuttgart yakınlarındaki deve çiftliği, doğa park Schönbuch’un içinde. Çevresi ormanlar, çayırlar ve ekili tarlalarla kaplı. Burası develerin ötesinde lamalar, eşekler ve köpekler de barındırıyor. Aynı aileden develer küçük gruplar oluşturmuş. İçlerinde beyaz olanları da var. Yeni doğmuşlar analarının peşinden ayrılmıyor. Hele biri var ki, bakıcı kızın dediğine göre birkaç gündür ilk kez dışarıda dolaşmaya çıkmış. Ürkek. Sürekli bağırıyor, gruptan diğerleri yanına gelip onu kokluyor. “Yatıştırmaya çalışıyorlar” diyor bakıcısı. Yeni bir grup daha temiz havaya çıkıyor. Deneyimliler en önden koşar adım gidiyor, leziz otlar onları bekliyor. Kimisi ise hemen otlayacağına az ötedeki toprağa uzanıyor, sağına, soluna dönüp duruyor. Toprak banyosundan zevk aldıkları belli!

KAFASINA ESENİ YAPAR

Deve çiftliğinin sahibi Claudia, “Haftanın belirli günlerinde develerle gezintilere çıkma olanağı var. Çocuklu ailelere de istek üzerine doğum günü partileri düzenliyoruz. Çocuklar burada okul stresinden, yetişkinler de iş stresinden kurtuluyor. Deve iyi niyetli gibi görünür, fakat istedi mi de kafasına eseni yapar, o köpekten çok kediye benzer” diyor.

Stuttgart’ın güneyindeki bu çiftlikte develer mutlu mutlu geziniyor. Yöre Karaormanlar’ın kuzeyi. İlk kez gören gözlerine inanamıyor. Afrika’nın çölleriyle Arabistan yarımadasının kızgın kumlu tepeleri nire, güney Almanya’nın Karaormanlar’ı nire? Bu ormanlık yörede kışın haftalarca kar kalkmıyor. Develer soğuk günleri sıcak ahırlarda geçiriyor, yazları çamların, kayınların gölgesinde, yemyeşil çayırlarda... Mutlu olmalılar. Anavatandaki “akrabaları” işten işe koşarken onlar burada keyif çatıyor. İş yok, güç yok. Ekmek elden, su gölden!...

Bir zamanlar okumuştum, Türkiye’de 1935 yılında 120 bin deve varken günümüzde bu sayı 1500’e düşmüş. Acaba ülkemizde develer niçin azaldı?

mail@ahmet-arpad.de