Muzaffer Tayyip Uslu’nun ‘bir çocuk’ adlı şiiri gün yüzüne çıktı

Gazeteci, şair ve yazar İbrahim Tığ, erken yaşta yaşamını yitiren Zonguldaklı şair Muzaffer Tayyip Uslu’nun “Bir Çocuk” adlı bilinmeyen bir şiirini daha gün yüzüne çıkardı. Şairin yirmili yaşlarında kaleme aldığı “Bir Çocuk” adlı şiiri, Adana Halkevi Kültür Dergisi olan “Çukurova”nın Ağustos 1946 tarihli birinci sayısında yayınlanmıştı. Şiir, Muzaffer Tayyip Uslu’nun 1945 yılında yayınlanan “Şimdilik” adlı kitabında ve onun hakkında yazılan hiçbir kitapta yer almadı. Dergideki, “Muzaffer Tayyip Uslu” başlıklı yazıda, “Muzaffer Tayyip’in elimizde kala kala ‘Şimdilik’ adlı bir şiir kitabı kaldı. Kendisi ince bir dal gibi kurudu gitti aramızdan. Küçük ciğerlerini yirminci asrın kör medeniyeti onları kemiren kurttan kurtaramadı. Karaelmaslı, veremin kara pençesinde damla damla eridi” görüşlerine yer verildi. 

Muzaffer Tayyip Uslu’nun 78 yıl sonra gün yüzüne çıkarılan “Bir Çocuk” şiiri ise şöyle:

BİR ÇOCUK

"Bir çocuk tanıyorum ki ben

Saçları altın.

Bir çocuk tanıyorum ki ben

Gözleri ondaki bahtın

Zenginliğini söyler.

Bir çocuk tanıyorum ki ben

İnmezken ağaçlar üzerinden

Bir yığın toprak şimdi.”

MUZAFFER TAYYİP USLU KİMDİR?

Şair Muzaffer Tayyip Uslu, 1922 yılında İstanbul’da doğdu. Zonguldak'ta lise öğrenimi sırasında Behçet Necatigil'in öğrencisi oldu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'ndeki yüksek öğrenimini yoksulluğu ve hastalığı nedeniyle bırakmak zorunda kaldı. Uslu’nun ilk şiiri 1941 senesinde “Varlık” isimli dergide yayımlandı. Devamında Zonguldak’taki belli başlı gazete ve dergilerde de çeşitli şiirleri neşredildi. Garip akımını örnek alan Uslu, bu akımın tarzını kendi yaşamıyla harmanladı. Şiirlerinde konuşma dilini kullanan şair taşradaki yaşam, yalnızlık, hüzün, özlem, aşk ve maddi sıkıntılar gibi benzer konuları şiirlerinde işledi. Şiirlerini, 1945 yılında “Şimdilik” adlı bir kitapta topladı.