Vitrindeki albümler (21.12.2018)

Ah! Kosmos “Beautiful Swamp” (Compost Records)

Kimya mühendisliği okumuş, ama gönlünü müziğe kaptırmış Başak Günak. Ah! Kosmos adını verdiği tek kişilik projesi, 2012 yılından beri imalatta.

“Bastards”dan üç yıl sonra çıkan ikinci albüm “Beautiful Swamp”, tarihsel anıştırmalara sahip. David Byrne ile Brian Eno’nun muhteşem ortak çalışması “My Life Of Bush Of Ghosts”tan çizgiler, Tangerine Dream’in seksenli yıllardaki film müziklerinden esintiler gibi. Özgür Yılmaz’ın Jerry Harrison’ı andıran helezonik gitarları ise göz kamaştırıcı.

Üç ortak bestenin dışında imzalar (vokal yapan, gitar, bas çalan, programlama yapan) Başak tarafından atılmış. Vokallerde Elif Çağlar, Leah Christensen, Mabel Matiz ve Özgür Yılmaz; asma davul ve erbanede Burcu Yankın, çelloda Yasemin Özler, geri vokalde Carolin Haentjes, saksofonda Barış Ertürk eşlik etmiş.

Derin bir arayış, ruhsal bir yoğunluk... İpleri saykodelik müziğin elinde olan, yarı karanlık bir dans duygusu bu. Albümü biteviye saran bataklık teması, müziği kaçınılmaz olarak Afro-Amerikan köklere bağlıyor. Aslında tasvir edilen bataklık, insanın ruhundan bedenine yayılan bir esrimeden başka bir şey değil. Dibe vurduğunda yaşadığın alabildiğine hassas bir dünya, üstelik Laurie Anderson kadar avangart...

Batu Akdeniz “Hayat Böyle” (Ripple Production) 

Batu Akdeniz’in ilk solo çalışması “Hayat Böyle”, kurucusu olduğu Ankaralı topluluk Heavy Sky albümü “Dreamer”ın devamı değil. Heavy Sky çıkarmış olduğu tek albümle sadece şehirde değil, memleket sathında gözde bir sahne topluluğu haline gelmişti. Solist Batu ise Jeff Buckley’i andıran 3.5 oktavlık tenor sesiyle parlamıştı.

Şimdi çeyrek asrı geride bırakan bu genç solistin söz ve müziği kendine ait beş şarkıyı içeren ilk kısaçaları (EP), müzikal istikamet olarak Grunge çalan Soundgarden topluluğundan ayrıldıktan sonra elektro-rock tarzında solo albüm yapan Chris Cornell’ı andırıyor.
Enerjik ve elektrikli; tek bir türe bağlı kalmadan teknolojik gelişmelerden alabildiğine faydalanan, günümüzden de geri kalmayan çalışma ruhen rock’n roll; ancak synth-pop, indie, pop-rock esintili. Modern bir sound ile güçlü ve ıslak bir ses; hepsi iki kişinin başının altından çıkıyor. Batu’nun buradaki sadık yoldaşı davul programlama, gitar, bas, synthesizer ve tuşlu çalgılar çalan Anıl Yazıcı.
Kimileri Türkçesini eleştirebilir, ama mühim değil; gırtlaktan gelen durdurulamaz kuvveti ve canlılığını kaybetmeyen vibratoları sayesinde bir bakışta muadili gibi görünen pek çok solistten kalın çizgilerle ayrılıyor Batu.