Vitrindeki Albümler (23.11.2018)

Suitcase ‘Sustukça Unutuyorum’ (Garaj)

Yirmi yılı aşkın süredir bir tutkunun peşinden milim sapmadan inatla gitmiş, Kadıköy Buddha Bar’da 1997 yılından bu yana haftada iki kez kesintisiz sahne almış, muadili yok bir örnek Suitcase.
Suitcase bu ağır mesaiden bir türlü beste çalışmalarına zaman ayıramamış, ilk albüm “Bildiğin Her Şeyi Unut!”u kuruluşlarından 12 yıl sonra 2009 yılında çıkarabilmişti. Dokuz yılın ardından gelen ikinci albüm “Sustukça Unutuyorum” ise yolda çok eski bir dostu yeniden görerek yaşanan mutluluğa eşdeğer.

Topluluğun kurucu üyesi, solisti, her şeyi Deniz Özberk, İngiliz müziğine duyduğu derin sevgiyle gençliğini yaşayan kuşaktan. İlk kadrodan da geriye kalan tek isim o zaten.
“Sustukça Unutuyorum”, davaya damardan bağlanmış, sade soundlu bir synth-pop albümü. Tüm beste ve sözler vokal yapıp, gitar, davul ve tuşlu çalgılar çalan Deniz’e ait. Basta Teoman Keklik, gitarda Zorluhan Şimşek, davulda Kamer Arzuman yer alırken, birer parçada sesiyle Özge Fışkın, trompetiyle Vecihi Akın eşlik etmiş.

Kırılgan şarkılar gençliği geride bırakmış bir kuşağın yalnızlığına teselli olurken, ilk albüm topluluğun sahnede gördüğü ilginin yüzde birini bile görmemişti; ümidimiz şimdi bu güzel ikinci albümün benzer akıbeti yaşamaması.

Timsahın Gözyaşları ‘Meczup’ (CES Yapım) 

Flört’ün askıya alınmasının ardından solist Ozan Kotra solo çalışmalara başlamış, Timsah lakaplı davulcu Hakan Çağlar ise Timsahın Gözyaşları adını verdiği keyifli bir topluluk oluşturmuştu. Timsahın Gözyaşları’nın ilk albümü “Meczup” davulcu albümlerinin sıkıcı oluşu yönündeki genel kanıyı yıkıyor, koçbaşı ile.

Ekip sağlam; gitarda Barış Bölükbaşı (ex Bekarlar, Kim Bunlar), basta Canay Cengen, davulda Bülent Ay, bağlamada Erkan Adlin, geri vokallerde ise Çağlayan Özkan var.

Ruhen tam bir rock’n roll albümü “Meczup”, ama hard rock’tan, caza, Anadolu rock’tan kabareye ciddi bir müzikal varlığın sahibi. Timsah, solo performanstan ziyade grup olmanın gücünü kullanarak oluşturduğu albümde, müzikal anlamda eklektik bir tablo çiziyor.

Masalsı ve tiyatral bir komedi (Hallederiz, Küçük Çocuk ve Sermayeden Yiyorum), absürt sözler (Uzay Mekiği), metalik bir sound ile Anadolu Rock (An), grotesk hikâyeler (Kutsal Sular); ciddi satırları bile muzipçe söylüyor Timsah. “Rasta Baba” ve “Lan Oğlum Böyle Olmaz” adlı Flört şarkılarından aşina olduğumuz bir havada.

Timsah’ın şarkılarında hayat verdiği karakter, Kemal Sunal ile Peter Sellers arası, macera avantür filmlerinden fırlamış kadar matrak ve avare bir adam.

muratbeser@muratbeser.com