Skolyoz hastası umudu Türkiye'de buldu: 3 yıl sonra ilk adımı attı

Romanya’da skolyoz (omurga eğriliği) ameliyatı olduktan sonra yatağa bağlı yaşamak zorunda kalan 18 yaşındaki Sabin Ionut Ciobanu, tedavi için geldiği İstanbul’da 3 yıl sonra ilk adımını attı. Prof. Dr. Gökhan Akdemir’in yaptığı ameliyattan sonra yeniden yürümeye başlayan Ciobanu, ülkesine dönünce uzun bir tatile çıkmak istediğini belirterek “3 yıl yatağa bağlı yaşamak bütün umutlarımı köreltmişti ama Türkiye’ye gelirken yürüyebileceğime inanıyordum. Tekrar yürüyebilmek harika bir duygu” dedi.

Sırt ağrısıyla doktora gitti

Köstence’de ailesiyle yaşayan Sabin Ionut Ciobanu, 3 yıl önce sırt ağrısı şikâyetiyle doktora gitti. Ciobanu’nun skolyoz yani omurgasında eğrilik olduğu belirlendi. Doktorların ameliyat olmasını tavsiye ettiği Ciobanu’nun omurgasına operasyonla 22 vida takıldı.

Yaşadığı ağrılardan kurtulmak için bıçak altına yatmayı kabul eden gencin hayatı ameliyattan sonra adeta kâbusa döndü. Operasyonun ardından ayağa kalkmayı deneyen Ciobanu, çok şiddetli ağrı ve acı hissetti. Ciobanu, yatağa bağlı yaşamaya başlayınca eğitim hayatını da evden sürdürmek zorunda kaldı. İlk başlarda kendisini ziyaret ederek moral vermeye çalışan arkadaşları zamanla gelmemeye başladı. “Gün geçtikçe yürüyebileceğime olan inancımı kaybetmeye başladım” diyen Ciobanu’nun ümitleri Romanya’da yaşayan Türk bir fizyoterapistin önerisiyle değişti.

Türkiye’de skolyoz ameliyatlarının başarılı bir şekilde yapıldığını öğrenen Ciobanu ailesi, Beyin Sinir ve Omurilik Cerrahı Prof. Dr. Gökhan Akdemir ile temasa geçti. İstanbul’a gelerek muayene olan Ciobanu’nun tekrar ameliyat edilirse yürüyebileceği belirlendi. Ameliyattan sonra sağlığına kavuşan genç, ilk adımını doktoru Prof. Dr. Akdemir ile birlikte attı.

Son umudumuzdu

Oğlunun skolyoz ameliyatı olduğu zaman böyle bir sonuçla karşılaşacaklarını ummadıklarını anlatan anne Carmen Ciobanu, son umutlarının Türkiye olduğunu anlattı. Tek oğluna bakabilmek için işini bırakmak zorunda kalan anne Ciobanu, şunları söyledi: “Bir daha hiç yürüyemeyecek sanıyordum. O kadar ağrı çekiyordu ki bırakın yürümeyi yıkayamıyorduk bile. Şimdi onu tekrar ayakta görünce hayata yeniden başlamış gibi oldum. Romanya’ya dönünce fizik tedavi görecek. O zaman daha rahat yürüyeceğini umuyorum. Çok şaşkın ve mutluyum.”