Laneth’liler gecesi

Cemre düştükten sonra yağmur bulutları dağılmış, ilk kısa kollu tişörtlüler şehrin sokaklarında görülmeye başlanmıştı. Takvimler 8 Mart’ı gösterirken, günün önem ve ehemmiyetine istinaden en çok kadınlar dışarıdaydı bu akşam. Biz de o trafikte kediler gibi marttan marta şahlanan “Laneth Bir Gece”nin üçüncüsüne yetişmeye çalışıyorduk. Mekân değişmişti, ama düğün sahibi hep Çağlan Tekil idi. İlk ikisi Salon İKSV’de gerçekleşmişken, bu kez If Beşiktaş yolunu tutmuştuk.

Razor’dan Kramp anması
Hava henüz kararmış, ancak gece haline geçmek için afyonlar patlamamışken içeri girdiğimizde, sol duvarın dibindeki mutat yerinde Hammer Müzik standında Laneth Dergisi’nin o geceye özel 50 adet basılan nüshası pırıl pırıl parlarken, altı şarkıda Kramp topluluğunu anacak olan Razor tıngırdatmaya başlamıştı. Razor, Kramp’ı zaman makinesiyle bugüne ışınlıyordu ki, aynı makineden fırlayan Özer Sarısakal, solist Başer’in elinden aldığı emanet gitarla “Gitme” adlı şarkıya konuk oldu.
Tarihinde iki demo bir de albüm yapan Pagan’da vokal ve gitarları üstlenen Emre Balık, Arda Karaduman ve davulcu Savaş Acar yerli yerindeyken, basa emektar metalci Cenk Turanlı geçmişti. Önde birikenlerin saçları yine havalarda uçuyordu eski günlerdeki gibi, ama bu kez ak düşmüş tonlarda. Pagan da en az izleyenler kadar sahneyi özlemiş olduğunu hissettiriyordu. Bu esnada dışarıdaki insan sayısı içeridekine eşitlendi, etraf ısındı, derken doldu ve Cultus gecenin en civcivli halinde sahne aldı.

Hammer Müzik’in yayımladığı ilk kaset onlara aitti. Vokalde Burak, gitarda Cenk-iz, basta Barış, davulda Sacit; bazıları neredeyse çeyrek asır sonra çalgılarının başına geçmiş, şimdi kurumsal hayatta bulunan adamlar. Bu akşam davulcu farklıydı, orijinal kadrodan Serkan Özkaya yoktu. Cultus’ta orijinalliği yaratan, post-modern havayı verenlerden biri de davulcuydu; yokluğu Cultus’u biraz olağanlaştırmıştı.

Bostancı Kültür Merkezi’nde metal konserleri çıkışında ülkücülerden dayak yiyen kuşağa mensup kalabalık ortada pogoya başladı; bir metal konseri klasiği olarak, ama dışarıda dayak yemeyecekleri bu kez garanti altındaydı. Solist, “25 yıl sonra görüşmek üzere” diye sahneden inerken topluluğun yeniden bir şey yapacağına dair olmayan umutları söndürdü.

‘Rock’n roll böölee bişii’
Gecenin old-school rock’n roll topluluğu Objektif, gençlere taş çıkartırcasına çalıyordu. Çift gitarlı kadrosuyla gecenin en çalgısal pasajlarını yaşatırken, sesi ve duruşuyla Cem Karaca mirasçısı olan Vecdi politik içerikli şarkıların aralarında “rock’n roll bööle bişii” demeden kendini alamıyordu.
Altı saate yakın bir gece; toplam beş topluluk. Geceye yapılacak tek eleştiri, topluluk sayısının fazlalığı ve aldıkları sürenin uzunluğu. Bu nedenle (biraz da bu gecelerde ikinci kez çıktığı için) The Climb’e kalamadan çıkan tekaütler arasındaydık.

“Laneth Bir Gece” serisi, eski günleri yad etmenin ötesinde bir işi yapmaya, toplumsal belleği sert notalarla tazelemeye devam ediyor. Ya da başka bir deyişle: Bu rakçıya ve kedilere has bir özellik değil... Ellili atmışlı yaşlara varan kuşak gençliğini geri çağırıyor.
Murat Beşer ([email protected])