Kara köpek

Sosyal medyadan beni takip edenler, özellikle Facebook’tan takip edenler bilir size bugün anlatacağım deli kara köpeği. Şu geçen sene taşındığım evin sokağında kafayı bana takan, gereksiz gereksiz havlayan, siyah uzun tüylü, bakımsız görünümlü, paçozlukta benimle yarışabilecek arkadaş. Aradan bir seneden fazla zaman geçti ama kendisi ile hâlâ gereksiz polemikler yaşıyoruz zaman zaman. Ama sorun kesinlikle benden kaynaklanmıyor. Bence akli dengesinde sıkıntı var bu karabaşın. Bununla olan münasebetimizi ilk yazdığımda kendisine yiyecek verip arayı düzeltmemi tavsiye edenler olmuştu. Ben de “rüşvet vermem” gerekçesiyle reddetmiştim bu önerileri. Hâlâ da vermedim. Evde kalan yiyecekleri çöpe atmak yerine sokakta hayvanların beslenmesi için ayrılan noktalara bırakıyorum, eminim bu da sebepleniyordur ama kimin bıraktığını bilmiyor tabii.

TERS TERS HAVLIYOR

Ama arada yaşanan bir iki güzel olay da yok değil. Mesela sıkı yağmurlu bir günde apartmanın kapısının önüne geldiğimde gördüm ki bu yağmurdan korunmak için bizim kapının önüne sığınmış. Hah dedim, şimdi patlayacak olay. Ama bir baktım bu gayet nazik ve saygılı bir biçimde yattığı yerden kalkıp bana yol verdi. Ne bir havlama, ne bir “artiztik”. Sakin sakin girdim eve, bu da gelip tekrar yerine yattı. Tamam, demek rüşvetsiz de düzelttim arayı diye düşündüm ki bu düşüncem sadece 5-6 gün sürdü. Güzel bir havada işe gitmek için evden çıktım ki bu kara deli sokağın az aşağısından beni görüp başladı havlamaya. Öyle şirin şirin de değil, gereksiz yere ters ters havlıyor. Neyse ki aşağıdaki otobüslere ulaşan alternatif bir sokak daha var, ben de yolumu değiştiriyorum bu böyle yapınca. Yok yav, korktuğumdan değil, gereksiz polemik yaşamak istemiyorum. Yoksa öyle saldırıp ısıracak cesareti ya da böyle bir isteği olduğunu sanmıyorum ama bana “artiztik” yapmayı seviyor. Yalnız itiraf edeyim Muhlis Bey’e çevirdi beni. Bunu görünce “Uyy anam” demesem de yolumu değiştiriyorum işte.

ARAYI DÜZELTMİYOR

Geçende de evden çıktım, iki torba da çöp var elimde, tam konteynıra doğru gidiyorum ki, konteynarın arkasından bu çıktı ve başladı durduğu yerden bana dik dik bakmaya. Ben de durdum tabii. Elimde çöp torbaları karşılıklı bakışıyoruz. Ben edeplice susuyorum bu havlamaya devam ediyor. Sonunda o kazandı ve ben elimde çöple diğer yoldan aşağı kadar yürüdüm. Çöpü de taşıdım tabii yanımda. Kısacası koskoca 1 sene geçti, ama bunun benimle arayı düzeltmeye niyeti yok. Ben de rüşvet vermeme konusunda kararlıyım. Bir süre daha böyle gidecek belli. Kendisine bir psikolog tavsiye etmek istiyorum ama sanırım dinlemez. Umarım bir an önce aklı başına gelir de kendisini de boşu boşuna yormaktan vazgeçer.

Cumhuriyet Pazar