İşsiz kalınca 12 ülke sınırını yürüyerek Almanya'ya gitti

Mehmet Aydın 30 yaşında lise mezunu yıllarca işsiz kalan bir genç. En son çareyi Avrupa’ya gitmekte buldu. Oraya gidebilmek için vize şartlarını sağlayamadı, kaçak yollarla gitmeye karar verdi. Yunanistan’a gider gitmez yakalandı ve 40 gün cezaevinde kaldı. Serbest bırakıldıktan sonra iş arayışına girdi ama şansı yaver gitmedi. Kaçakçılarla anlaşıp Almanya’ya gitmek istedi, bu sefer de kaçakçıların istediği 4 bin Avro’yu sağlamayamadı. Aydın maddi imkânsızlıklardan dolayı 12 ülke sınırını genellikle yürüyerek geçti. 8’inci ayın sonunda Almanya’ya ulaştı. Tabii bu zaman diliminde başına gelmeyen kalmadı. Hastalandı, aylarca duş alamadı, dağlarda aç ve susuz kaldı, sokakta yattı, dolandırıldı ve defalarca yakalandı. Aydın, çoğunlukla yürüyerek Yunanistan, Arnavutluk, Karadağ, Bosna Hersek, Hırvatistan, Slovenya, İtalya, İsviçre, Fransa, Belçika, Hollanda sınırını geçerek Almanya’ya ulaştı. Aydın ile 8 aylık yolculuk süreci konuştuk.

8 ayda Almanya’ya yürüyerek gittiniz. Neler yaşadınız?

Öncelikle vize ile gitmeyi isterdim ama son yıllarda gerekli koşulları sağlayamadığım için bu mümkün değildi. Taşerona vasıfsız işçi başvurusu yaptım, ancak bunun için dahi torpili olanlar işe alındı. Oradan da eli boş dönünce alternatif yol aradım ve Edirne İpsala üzerinden Yunanistan’a geçmeye karar verdim. Yunanistan’a giriş kolay oldu ama içerde yakalandım ve 40 gün yarı hapishane yarı kamp tarzı çok kötü yerlerde kaldım, sonrasında Yunanistan geneli serbest kâğıdı aldım ve Atina’ya gittim. Almanya’ya geçmeye karar verdim. Sonrasında 3 Cezayirli, 4 Kürt arkadaş ve ben yürüyerek yola çıktık. Sınırı yürüyerek geçtik. Otobüsle Tiran’a girdik ve oradan da sınıra yakın belirlediğimiz bir şehre gittik. Arabadan inip tekrar yürüdük Karadağ sınırını geçtik. Yarım saat uzaktaki başkent Podgorica otogarında polise yakalandık. Ofisten bir aylık terk kâğıdı verdiler. Tabii onlarca kez Bosna’ya geçmeye çalıştık ama her defasında yakalandık. En sonuncusunda sınır bölgesine, dağın başına bırakıldık. Sonunda Saraybosna’daydık çok sevinmiştik. Birkaç gün dinlendik ve Hırvatistan’a geçmek için otobüse bindik. 7 saat sonra Bihaç şehrindeydik. Karadağ’da Bosna’ya geçiş döneminde rahatsızlık yaşamıştım.

Nasıl bir rahatsızlık yaşadınız?

Kirli ortam ve uzun süre duş alamadığım için galiba uyuz olmuştum. 5 günlük geceli gündüzlü yürüyüşlerden sonra Hırvatistan’a girmeyi başarmış, başkent Zagrep’teydik. Gece saatlerinde otobüsle İtalya’ya yakın Rijeka şehrine yola çıktık. Rijeka’da birkaç saat içinde bir ticari taksi ayarlayıp Slovenya sınırına yakın bir yere gittik. Yol için biraz yemek ve 1 litre su almıştık. Yürüyüşten 2 saat sonra suyumuz bitti. Çünkü felaket bir dağ geçmek kolay değildi ve hava çok sıcaktı. Yürümeye devam ettik ve bir saat sonra ağaçlara asılı şekilde 4 adet 1 litre su bulduk. Bu inanılmazdı. Hiçbir şekilde para çekemiyordum. Çünkü evrakım yoktu. Sonradan uyuşturucu satıcısı olduğunu öğrendiğim Afganistan uyruklu Rajo’nun kimliği üzerine arkadaşım para gönderdi. Parayı aldık ve Rajo bizi evine götürdü. Duş aldık ve Milano’ya iki bilet aldık. Cenevre’den Almanya’ya kaçak geçmek riskli olduğundan bir ticari taksi ile Fransa’ya geçtik. 8 ayın sonunda Almanya’ya ulaştım.

Yemek, uyku, parasal durumlarla nasıl baş ettiniz?

Annem ve küçük kardeşim dışında ailemle görüşmüyordum. Onlar da maddi destekte bulunamıyordu. Aren Saroyan adlı yola beraber başladığım arkadaşımın finansal desteği sağlamasıyla yola devam edebildim. Ayrıca Orhan Bey, Ali, Kerem, İbrahim Halil, Bilge Hanım, Serdar, Ahmet, Lucy ve Angela hanımlara teşekkürler.

 Bundan sonra ne yapmayı planlıyorsunuz?

İltica başvurusunda bulundum şimdilik kalacak yerim ve yiyecek yemeğim var. Tabii ki çalışma iznini en kısa sürede alıp düzenli bir hayata başlamak amacım.