Işık çağındayız artık fethi kutlamak zamanı değil

Sultan II. Abdülhamid Han’ın torunu A. Adile Nami Osmanoğlu Tars, Fetih kutlamalarını vakitsiz olarak değerlendirdi. Osmanlı kullanılırken, Osmanoğulları ailesinin unutulduğunu söyleyen, Nami Osmanoğlu, “Bu kutlamalara davet almıyoruz. Yok sayılıyoruz” dedi.

Adana’da yaşayan Tars’la İstanbul’a gelişinde konuştuk.

- Bu gelişinizde İstanbul’da farklı bir ortamla karşılaştınız mı? Bir yanda seçim süreci, bir yanda fetih programı afişleri...

İstanbul’a arasıra geliyorum. Gezi Parkı eylemlerinde de gelmiştim. Çok şaşırdım karşılaştığım İstanbul‘a. Seçimleri herkes heyecanla bekliyor, sokaklarda bayraklar vs. Ancak beni en çok şaşırtan havaalanından indiğim gibi karşılaştığım fetih programı afişi oldu. Ben anlayamadım bir seçim merkezi mi bu, benim büyük büyük dedelerimin fethettiği İstanbul‘un kutlaması mı? Açıkçası ben insanların da çok anladığını düşünmüyorum bu arada kalmışlığı.

‘Aforoz edildim’

- Siz katılacak mısınız? Davet aldınız mı?

Bizler zaten hiç katılmıyoruz. 3 seneden beri bu böyle. İlk seferinde bilmiyordum, ikinci seferinde tatlı tatlı mesaj gönderdim, ‘Neden Osmanoğlu ailesini çağırmıyorsunuz’ diye. O mesajdan sonra zaten büyük bir ihtimalle aforoz edildim. Ailenin bazı seçilmiş üyeleri garip bir şekilde çağrılıyordu. Hatta yurtdışında yaşayanlar davet edilmiş. Neye göre seçtiklerini bilmiyorum. Bugünden sonra Başbakanlıktan davet gelmeden hiçbir etkinliklerine gitmem.

- Sizin aslında bir sergi döneminiz olmuştu o sıra iyi iletişiminiz vardı?

AKP’yi ben aslında benimsemiştim. Benim babam Osman Nami Osmanoğlu’nun 2011’deki cenazesini kaldırdıkları zaman çok ilgilenmişlerdi. Erdoğan ve ekibi cenazeye katıldılar, Çemberlitaş’taki 2. Mahmut türbesine defin ettiler. Hoşuma gitti bu ilgi. Ayrıca ben bir resim sergisi açmak istiyordum. Kültür Bakanlığı onay vermesine rağmen, sponsor bulamadım. Kadir Topbaş İstanbul Büyük Şehir Belediyesi adına sponsorluk sağladı. Kültür Bakanlığı da Yıldız Sarayı’nı tahsis etti. Desteklendim ben AKP’den. Ancak bunu ben talep etmiştim. Ama neden öyle olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. Ben de o zaman Türkiye gibi onlara inandım. Bir kere de oy verdim. Referanduma da evet dedim. Sergi sonrası Erdoğan ve kızı Sümeyye’yi evime davet ettim. Ancak dönüş alamadım.

- Ne oldu da aralar açıldı?

Son 2 senedir bir mesafe var. Ben Başbakanlıktan bir teftiş araştırması istedim. Osmanoğlu davası değildi bu. Hasan Hüseyin Paşa davasıydı. Hasan Hüseyin Paşa 33 sene Sultan 2. Abdülhamid Han’ın denizcilik bakanı oldu. Bunun sonucu benim için önemliydi. Efkan Ala o zaman müsteşardı. Erdoğan’ın da bu araştırmadan haberi vardı. Oraya gittiğim de Efkan Ala beni o kadar güzel karşıladı ki ben kendimi gerçekten sultan hissettim. Ancak araştırma bir buçuk yıl sonra verildi bana. Kızgınlığı dosyanın gelişiyle anladım. ‘Al ve bitsin’ der şekilde iletilmişti. İlişkilerimiz devam etmedi. Kimi aradıysam duvar buldum.

Yabancı gibiyim

- Sanki aile ile iyi bir ilişki var gibi gösterilmiyor mu?

Evet Osmanlı’ya sahiplenilmişlik gibi bir hava var. Aileye sahiplenilmiyor. Osmanoğlu ailesi mağdur ediliyor. Bin tane kutlama yapılıyor. Hiçbirine çağrılmıyoruz. Tarihsel konular ve politika karıştırılıyor. Avrupa’da protokolde yer alıyorum. Burada arkalarda yer buluyoruz. Ben kendimi yabancı hissediyorum. Bize sözde bir af getirildi. Bu af da kimleri kast ettiniz. Ne o gün ne bugün bir ayrıcalık sağladınız. Bizi saman altında tutmaya çalışıyorlar.

- Fetih programını nasıl buluyorsunuz?

Zamansız buluyorum.