‘Herkesin içine otosansür işlemiş’

Mavisakal grubuyla tanınan, ancak sadece müzisyen kimliğiyle değil edebiyatçılığıyla da bilinen bir isim Genç Osman Yavaş. İlk solo albümü “Gökyüzü Masmavi”nin devamı olarak tanımladığı ikinci solo albümü “Sensizlik Anlatılmaz” da Arpej Müzik etiketiyle yayımlandı. Albüm, Genç Osman’a göre ilk albümü “Gökyüzü Masmavi”ye kıyasla biraz daha ferah, biraz daha dinamik ve melankoli dozu az da olsa hafifletilmiş. Biz de deneyimli sanatçıyla bir araya gelerek müziğini konuştuk.

Mavisakal ve solo kariyerlerinizi nasıl tanımlarsınız, müzik yaşamınızda nereye koyuyorsunuz?
İkisi benim için tamamen farklı. Donanım olarak Mavisakal’da elektro gitar çalıyorum, amfim var ve orada çok gürültülü bir müzik yapıyoruz benim solo albümüme kıyasla. O bir de tam bir rock konseri, hoplayıp zıpladığımız, enerjik geçen ve insanların o şekilde tepki verdiği. Diğeri ise tam tersi. Çok sakin geçen, melankolik şarkılar çaldığım, hatta neredeyse dinamik şarkıları çalmak istemediğim, insanların da o hüznü tamamen yaşamak istedikleri bir ortam oluyor.

‘Tarzıma karıştırmadım’

6 yıl aradan sonra çıkan bir albüm. Hayranlar da bir beklenti içindeydi. Günümüzde artık arada bir tekli yayımlıyor sanatçılar. Dijital mecraların da gelmesiyle birlikte tüketim kaygısı da var. Siz neden bunu tercih etmediniz?
Ticari olarak bu işi ele aldığınızda ortamı sıcak tutmak tabii ki daha mantıklı. Ama benim gibi idealist olunca... Anlatacak başka şeylerim de var ve benim için bunlar bir bütün şeklinde. O yüzden şimdiye kadar hep bitirmeyi tercih ettim. Bana hep söylediler, “Arada bir ‘single’ mı çıkarsan” gibi. Bunu benimle birlikte çalışan müzisyenler söyledi, onlar çünkü piyasanın içinde. Ben değilim. Ben bir albüm hazır olduğunda çıkarıyorum genelde. Ticari kaygıdan uzak. Bunun olmaması için de zaten çeviri yapıyorum. Aslında çeviri çok severek yaptığım, ama müzikte idealistliğimden fedakârlık yapmak zorunda olmamam için devam ettirdiğim bir iş.

Edebiyatçılığınız dolayısıyla, şarkılarınızın daha dolu, daha derin ve farklı olduğunu düşünüyor musunuz? Belki izleyicileriniz daha yoğun bir bağ kuruyor olabilir sizinle bu nedenle.
İlk albümde yazarken bunları bilinçli olarak yapmadım. İçimden gelerek yazdığım hikâyelerdi. Sonra geri dönüşüyle birlikte bunları algılamaya başladım. Şimdi bu “Gökyüzü Masmavi” ile birlikte insanların sözlere ne kadar dikkat ettiğini fark ettim. Aslında bilinçsizce benim de ne kadar dikkat ettiğimi fark ettim. O kadar güzel şeyler anlatıyorlar ki bana aradan 6 sene de geçse duygusal geri dönüşler alıyorum... Altı yıl önce albüm çıkardım, Kocaeli konserinde herkes birlikte söyledi şarkıları. Ödülü de bu oluyor o zaman, sadık dinleyiciler. Anlamaya çalışan insanlar, bu çok başka bir şey. Yani sizi ününüz için değil, anlattığınız hikâyeler için sizi seven insanlar çıkıyor.

‘Politikacılardaki ego ölmedi’

Albümde sistem eleştirisi diyebileceğimiz “Çirkin Krallar” şarkısı var. Sistem eleştirisi bile yapmak günümüzde tehlikeli hale mi geldi sizce? Şarkıyı yaparken hiç ikileme düştünüz mü? Albüme bu şarkıyı koymayalım diyenler oldu mu?
Olmadı, hatta beğendiler. Ben de seviyorum. Maalesef şimdi, gelecek veya geçmiş, hepsine hitap ediyor bu durum. Koltuk sevdası, insanların oturdukça oraya kenetlenmesi ve ne olursa olsun orayı bırakmak istememeleri, bu hiç değişmedi. Politikacılardaki ego bir türlü ölmedi memlekette. Zaten galiba esas sorun da bu. O yüzden “Çirkin Krallar” dedim, “insanlar” değil.

Otosansür yaygınlaştı mı sizce?
Otosansür herkesin içine yavaş yavaş işlemiş. Bence olabilecek en kötü şey bu. Siz içinizden gelen bir şeyi söylerken kendinizi frenliyorsanız, bunu ne zaman söyleyeceksiniz? Sonra başka bir yerde nefret kusuyorsunuz. Trafikte, evde, başka yerde...