Haydi kızlar eve

Her 100 erkek lise öğrencisine karşılık sadece 85 kız öğrenci bulunuyor. Kız çocuklarının yüzde 93’ü, erkek çocukların ise yüzde 95’i ilkokula gidiyor.

Okullaşma oranlarında en büyük fark, üniversite eğitiminde.

Erkeklerin üniversiteye gitme oranları kadınlarınkine göre yüzde 11 daha fazla.

Eğitim Sen tarafından hazırlanan “Eğitimde Cinsiyetçilik Raporu / 2014” başlığıyla hazırlanan rapora göre, Türkiye’de eğitim alanında var olan cinsiyet eşitsizliğinin en önemli özelliği; bölgeler ve kademeler arasındaki eşitsizlik.

Kız çocuklarının en az okullaştığı, devamsızlık ve okul terklerinin en çok olduğu bölgeler aynı zamanda ekonomik olarak en alt seviyede bulunan yerler.

Raporda, Kürt nüfusunun yoğun olarak yaşadığı bölgelerde, anadilinde eğitimin olmaması sonucunda özellikle kız çocuklarının okulla bağlantılarının da kesintiye uğradığına dikkat çekiliyor.

Lise düzeyindeki okullaşma, devam ve tamamlama oranlarının, bir ülkedeki kız çocuklarının eğitime katılımlarını gösteren önemli bir veri olduğu vurgulanan raporda, “İlkokul ve ortaokul düzeyinde iyileşen durum, kademeli eğitim sonucunda her yıl onlarca kız çocuğunun eğitimlerini yarım bırakmasına neden olmaktadır” deniliyor.

Karma eğitim tartışması

Raporda, “karma eğitim tartışması” ile ilgili de şu bilgiler var:

Geçen sene fiili olarak birçok okulda uygulamaya konulmak istenen tek cinsiyetli alanlar; bu sene ağırlıklı olarak teorik tartışmalara neden oldu. Yıllardır karma eğitimi kaldırmak için şövalyelik yapan AKP ve onun yandaş sendikası, 2014’te başta 19. Milli Eğitim Şûrası olmak üzere her alanda karma eğitimi tartışmaya açtı. Karma eğitim tartışmaları bizim için yeni bir toplum inşasının merkezinde durmaktadır. Sıralardan başlayarak ayrılmak istenen toplumsal alanlarımız; mevcut hiyerarşik yapılanmanın sürdürülmesi isteğinden başka bir şey olarak ele alınamaz. Kadınların ekonomik, politik, sosyal ve toplumsal olarak ikincil konumlarının eğitim alanında da perçinlenmesi girişimi ‘kız okulları’ ve ‘erkek okulları’ söylemini yaygınlaştırmaya çalışmaktadır. Bu tablonun değiştirilmesinde en büyük sorumluluk bu alanda bulunan kadınlara düşmektedir.”