Havada uzun bir yolculuk

 Viyana’yı çok severim, yıllar önce TÜBİTAK’ta çalışırken Viyana’da Birleşmiş Milletler Sınai Gelişme Örgütü’nde endüstriyel bilişim alanında staj yapmıştım. Orada bulunduğum sürede değişik insanlar tanıdım, yeni dostlar edindim. Bu yıl orada yapılan bir akademik konferansa oturum yönetmek için davet alınca fırsattan istifade eşimle birlikte yola çıktık. Konferansa çok iyi bir katılım oldu, oturumu yönettim, işin akademik tarafını tamamladım.

Viyana’nın güzelliği hiç bozulmamış. Üçüncü nesil Türkler Avusturya toplumu içinde artık biz de varız diyor, iş hayatının tüm kollarında yer alıyor, yüksek eğitimli olanların sayısının arttığı gözleniyor.
Viyana’da eskiden Cumhuriyet gazetesinde çalışmış meslekdaşım sevgili Selim Yalçıner benim Facebook paylaşımını görünce mesaj yolladı, buluştuk. Selim uzun yıllardır Viyana’da yaşıyor, gazeteciliği yanında romancılığı da var. Vakıf ve Vaziyet isimli iki romanını okumuştum. Selim bizi arabası ile aldı, şehri dolaştık. Grinzing Bahçeleri’ne gittik. Benim Viyana’da bulunduğum yıllarda orası daha yerel bir yerdi. Şarap fıçılarından kepçe ile şarap çekerler masadaki bardaklara doldururlardı. Aradan geçen yıllar içinde Grinzing turist merkezi olmuş, etraf küçük lokantalarla çevrili.
Tatilin son günü Viyana havaalanı Schwechatta başımıza gelen bir olay nerede ise bir karabasan gibiydi. Dönüşümüz Kanada aktarmalı ABD uçuşuydu. Havayolu kontuarı önüne geldik. Ben ABD pasaportumu gösterdim valizim alındı, sıra eşime gelince taşıdığı İrlanda pasaportu sorun oldu. Ondan Toronto’dan Dallas’a uçabilmesi için transit vize istediler. Eşim 20 yıldır ABD’de yaşıyor, Yeşil Kart sahibi ama görevli mutlaka vize alın dedi. Ben valizimi geri istedim transit vizeyi nasıl alacağımızı sordum. İnternetten alınabileceğini söylediler. Cep telefonundan belirtilen Kanada Göçmenlik Örgütü’nün sitesine girdim. Kimlik bilgilerini girdim, adres sordu, yazdık ama beş- altı denememizde de sonuç alamadık. Artık biletleri yakıp doğrudan ABD uçuşuna yönelelim derken orada görevli biri “ev adresi yerine otel adresi yazın” dedi. Denedik, gerçekten de bu kez sistem işledi, yaklaşık 7 Kanada doları ödedik, elektronik vize geldi.

Uçağı kaçırmadan binebildik. Toronto havaalanında bir süre bekleyip oradan Dallas uçağına yetiştik. Yaklaşık 3-3.5 saatlik bir uçuştan sonra Dallas’a ulaşmayı beklerken pilot bu kez hava muhalefetinden dolayı piste inemediğimizi anons etti. Yakıtın bitmek üzere olduğunu ve bunun için Houston havaalanına ineceğimizi duyurdu. Houston’a indik, uçak yakıt aldı. Ardından Dallas için yeniden havalandık. Dallas havaalanına indiğimizde ertesi günün sabahı başlamıştı ve biz 28 saattir yoldaydık....

tdalgıc@gmail.com