Diyarbakır’da turizm bitti

Çatışmaların yeniden başlaması, Sur’da 7.5 aydır aralıksız süren sokağa çıkma yasağı Diyarbakır’da turizmi vurdu. Sur’da aylarca kapalı kalan tarihi mekânlardaki işletmeler iflasın eşiğinde. Gelirleri yüzde 80-85 düşen esnaf, Sur’da polis kontrol noktalarının kaldırılmasını istiyor.

Tarihi yarımada gibi

Sur’daki sokağa çıkma yasağı 2 Aralık’tan bu yana aralıksız sürüyor. Yasak 178 günü geride bıraktı. Hâlâ da Cevatpaşa, Fatihpaşa, Hasırlı, Cemal Yılmaz ve Savaş mahallelerinin önemli bir kısmına girilemiyor. Sur ilçesi, İstanbul’un tarihi yarımadası gibi. Binlerce yıllık hanlar, hamamlar, camiler, kiliseler, müzeler, Diyarbakır mimarisinin örnekleri, tarihi çarşıları ve tarihi mekânlarındaki restoran ve kafeteryalarıyla bir turizm merkeziydi.

Diyarbakır İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü verilerine göre 2014’te kentteki otellerdeki geceleme sayısı 258 bindi. Bunlardan 27 bin 800 kadarı yabancı turistti. 2015’te ise geceleme sayısı 221 bine, yabancı turist sayısı 21 bin 600 dolayına geriledi. Bu yıl ise turizm adeta dibe vurdu. Otellerdeki geceleme sayısı 41 bine, yabancı turist sayısı 972’ye düştü.

Halk evlerine kapandı

Bu işletmelerden biri tarihi İskenderpaşa Konağı. İşletmeci Bayram Işıklı (37), 600 yıllık konağın hiçbir dönemde bu kadar ıssız olmadığını söylüyor. İlçe girişlerinde hâlâ polislerin kontrol noktalarının bulunduğunu vurgulayan Işıklı, “Diyarbakır halkı ve turistler, bu yüzden Sur’a gelmeye çekiniyorlar. Biz alışkınız ama yabancı öyle değil. Polis kontrol noktaları kaldırılmalı” diyor.

Tarihi Çarşı Konağı’nın işletmecisi Osman Çakır (48) ise, “Düşünün on binlerce aile evine kapanmış ve kentte para harcamıyor. Bu ekonomiyi doğal olarak bitirir. İş potansiyelim yüzde 80 kadar düştü. Önceden 12 kişi çalıştırıyordum şimdi aile işletmesi olduk. Bu sorun polis kontrol noktalarının kaldırılmasıyla çözülmez. Halkın evinden çıkması, esnafa destek olması lazım” sözleriyle sıkıntısını anlatıyor.

Diyarbakır kuçeleri bomboş

Gazi Caddesi gibi insan sirkülasyonunun çok yoğun olduğu anacaddeler üzerinde her ne kadar kalabalıklar göze çarpsa da sokaklara girilince işler değişiyor. Kentin “kuçe” olarak adlandırılan kesme taşlı dar sokaklarındaki yüzlerce yıllık konaklarda, köşklerde faaliyet yürüten restoran ve kafeteryalar da bomboş. Birçok işletme işçi sayısını yüzde 90 düşürmüş durumda. Kimileri ise sadece kendisi ya da çocuklarıyla birlikte çalıştırıyor. Çünkü gelir olmayınca çalıştırılacak elemanın SGK primleri ile aylıklarını ödeyemez duruma gelmişler.