Çocukların öldürülmediği bir dünya...

Devletler tarafından ya da bir hareket tarafından öldürülmüş olması durumu değiştirmez. Çünkü öldürülen çocuktur. İsmi çocuk, tarafı çocuk, düşüncesi çocuk! Adının ne olduğu önemsizdir çünkü yaşı çocuktur. Hepsinden geriye kalan hafif bir tabut, küçük bir mezar ve tarifi imkânsız, telafisi imkânsız kocaman bir acıdır.

Dünyanın herhangi bir yerinde bir çocuk vurulduğunda biz de vuruluruz. Çocuklar vurulduğunda, bizim çocuklarımız da vurulur. Hikayelerimiz ve acılarımız karışır birbirine.

Çocukların öldürülmediği, düşünce ve vicdan özgürlüklerinin devlet tarafından dizayn edilmediği, töre cinayetlerinin, kadına ve çocuğa şiddetin son bulduğu, çocuk gelinlerin olmadığı, tacizin ve tecavüzün son bulduğu bir Türkiye hayal ediyorum. Uzakdoğu’da ya da Filistin’de, Kobani’de veya Rojava’da, Erbil, Kerkük, Bağdat’ta, Halep’te, Afrika’da, Afganistan’da ve tüm dünyada, savaşın ve şiddetin karşısında ezilen, katledilen halkların yanında yer alan bir Türkiye hayal ediyorum.

Barışın ve adaletin teminatı olacak bir Türkiye hayal ediyorum. Biliyorum sadece HAYAL EDİYORUM

Berkin Elvan’ın annesi