Cizreli çocuklar barış dileklerini kâğıtlara yazdı

Cizre li çocuklar, “cizredenbarisinsesi” adlı blogda silah sesleri ve ölüm korkusu içinde geçen günlerine dair notlar paylaştı. Çocuklardan biri kuşlar kadar özgür olmak istediğini dile getirirken bir diğeri rengârenk bir TOMA ’nın bir kuşu vurmasını çizdi.

Cizreli çocuklar barış dileklerini kâğıtlara yazdı
Abone Ol google-news
Yayınlanma: 23.12.2015 - 06:05

Öğretmenlerin terk ettiği Cizre’de, silah sesleri ile yaşamaya çalışan çocukların duygularını paylaştıkları ve “cizredenbarisinsesi” adlı blogda yayımladıkları notlarda kimi “Hapiste gibi hissediyorum, özgür kalmak istiyorum” derken kimi “Burada geleceğinin hayalini dahi kuramıyorsun, niye Batı’daki kardeşlerimiz yılbaşına hazırlanırken biz yaşam savaşı veriyoruz?” diye isyan ediyor. Çocuklar duygularının yanı sıra resimlerini de bloga gönderiyor. Bir çocuğun gönderdiği resimde rengârenk boyanan TOMA’nın bir kuşu vurması dikkat çekiyor.

Yaşı 14: Yaşadığımız yerde rahat ve de huzur içinde yaşamıyorsak neyin anlamı var. Bizlerin oyun oynayacağı yerde, top oynayacağı yerde devletin attığı top mermilerini görüyoruz. Hayallerimiz yarım, yüreklerimiz buruk. İnsan değiller, insanları da insan yerine koymuyorlar. Kim ne derse desin insanlık ölmüş şu an. Barış, kardeşlik ve de huzur içinde yaşamak varken neden böyle yaşıyoruz. Neden hüzün var. Yeter diyorum bu zulme, bu vahşete yeter.

‘Eşit olmak istiyorum’

Yaşı 15: İlkokula başladığımda çok heyecanlı ve umutluydum. Hayalimde hep avukat olmak vardı. Şimdi büyüdük liseli olduk. Her gün korkuyla uyansam bile hayalimden vazgeçmedim. Şimdi eğitim hakkım elimden alındı. Halkım göç etti. Öğretmenlerim bıraktı beni. Ama bu yolda yürüyeceğim. Kardeşlerim için, milletim için barış istiyorum, eşit olmak istiyorum.

Yaşı 13: Burada geleceğinin hayalini dahi kuramıyorsun. Değil “ben büyünce bu olacağım” diye düşünmeyi “yarın şuraya gideceğim” bile diyemiyoruz. Çünkü biz burada her an ölebilme ihtimali ile yaşıyoruz. Bunu hak ettiğimi düşünmüyorum. Niye sürekli eve hapsediliyoruz, niye evlerimiz taranıyor, baskınlar yapılıyor, canımıza kast ediliyor. Bizim batıdaki kardeşlerimizden farkımız nedir, niye onlar yılbaşına hazırlanırken biz yaşam savaşı veriyoruz?

‘Kurtarın bizi’

Yaşı 15: Aynen hapiste gibi hissediyorum, özgür kalmak istiyorum. Silah ve bomba seslerinden korkmuş insanlarız. Ben okulumu, öğretmenimi, arkadaşlarımı özledim. Bizim eğitimimizi çalan kişiler kimse, Allah onların belalarını versin. Ben ve kuzenlerim toplanmış ders çalışmak istiyoruz ama silah seslerinden çalışamıyoruz. Bizi kurtarın.


Cumhuriyet Tatil Otel Rezervasyon