Bugünlerde Saygun dinlemeli

İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’nın (İDSO) 31 Ocak 2014 konseri daha mevsim başında defterime yazdığım konserlerden biriydi. Nedeni de izlencesinde Saygun’un 1.Senfonisi’nin yer almasıydı. Konserin yapılacağı Fulya Sanat Merkezi’ne, bir süredir olduğu gibi, bir bölümünü oluşturduğu alışveriş merkezinin içinden değil de dışarıdan ve çok soğuk havada oldukça uzun bir yolu yürüyerek ulaşabildim. Konsere gelen bütün müzikseverlerin yakındığı bu durumun bir an önce düzeltilmesini dileyerek konsere geçelim.

Konserin ilk bölümünde, en genç şeflerimizden Orhun Orhon’un yönettiği İDSO’nun dikkatli eşliğiyle, önce Burçin Büke’den Franz Liszt’in 1.Piyano Konçertosu’nu, ardından da Tuncay Yılmaz’dan Mozart’ın 3.Keman Konçertosu’nu dinledik. Her iki sanatçı da başarılı yorumlarıyla izleyiciden bol alkış aldı. Arada ise, Doktor Meltem Pekpak’ın fuayedeki küçük şanson dinletisi geceye renk kattı.

İkinci bölümde, başta da belirttiğim gibi Saygun’un 1.Senfonisi’ni dinledik. Çağdaş çoksesli evrensel müziğimizin kurucularından ve en büyük yaratıcılarından biri olan Ahmet Adnan Saygun’un, 1953’de, 46 yaşında tamamladığı bu senfonisi daha sonraki büyük senfonik yapıtlarının habercisidir. Öte yandan da başyapıtlarından Yunus Emre Oratoryosu’ndan da izler taşır. Türk yapıtlarını seslendirmeye özel bir önem veren şef Orhun Orhon, bu yapıtta da orkestrayla iyi bir iletişim içindeydi, birlikte Saygun’un yapıtını başarıyla yorumladılar.

Saygun, başka yapıtlarında olduğu gibi, bu senfonisinde de halk ve klasik müziğimizden yararlanmıştır. Daha önceki dinleyişlerimde olduğu gibi kez de senfoninin ikinci bölümünde (adagio) bir ilahinin ezgilendiğini duyar gibi oldum ve ister istemez Yunus Emre Oratoryosu’na bir gönderme mi diye düşündüm yine. Bilmem yanılıyor muyum?

Ülkeyi yönetenler Türkiye Sanat Kurulu (TÜSAK) ile devlet sanat kurumlarını yok etmeye hazırlanırken bu kurumlardan biri olan İDSO’nun, bu kurumların da ürünü olan Müzik Devrimi’nin içinde özel bir yeri olan Saygun’un bir yapıtını seslendirmesi anlamlıydı, bana göre. Dinlediğim müziğin güzelliğiyle karşı karşıya olduğumuz felaketin korkunçluğu çarpışıyordu içimde, konserden sonra İstanbul’un ıslak soğuğuna çıktığımda.

Yine de bitirmeden, bu konserden birkaç gün önce, Pera Müzesi Küçük Gece Müzikleri’nin ilk 2014 konserinde dinlediğim Nihan Atalay – Zeynep Keleşoğlu Flüt İkilisi’ne değinmek ve iki çağdaş besteciyi, Edgar Varese ve Kazuo Fukuşima’yı küçük birer yapıtlarıyla da olsa tanıttıkları için kutlamak istiyorum.