Bir Manzoni klasiği
İtalyanca'da yazılan ilk tarihî roman olma özelliğini taşıyan, 19. yüzyıldaki çağdaş olaylara göndermelerde bulunan, Alessandro Manzoni’nin İtalya’nın ve İtalyanların kusurlarına çekinmeden mercek tuttuğu Nişanlılar, bu türün seyrini değiştirirken anlattığı ülkenin ruhunu da yakalayabilmiş bir klasik.
Lombardiya'nın
1620'lerde İspanyollar tarafından işgalinin gölgesinde Renzo ve Lucia isimli
iki gencin aşkını hikâye eden Nişanlılar’da çift, Lucia'ya âşık despot Don
Rodrigo yüzünden yaşadıkları yeri terk etmek zorunda kalır. Tutuklanma ve veba
gibi türlü badireler atlatır.
19.
yüzyıldaki çağdaş olaylara göndermelerde bulunan, Alessandro Manzoni’nin yıllarca
arşivlere kapanarak üzerinde uğraştığı, İtalya’nın ve İtalyanların kusurlarına
çekinmeden mercek tutan Nişanlılar, İtalyan nesrinin, İtalyancanın ve hatta
İtalya’nın kendisinin yaratıcı unsurlarından sayılabilecek bir edebiyat olayı
niteliğini koruyor.
Necdet
Adabağ çevirisi, Jonathan Keates’in önsözü ve Bruce Penman’ın sonsözünü yazdığı
Nişanlılar, yazar ve dönem kronolojisinin yanı sıra, kitaba dair görsellerle
sunuluyor.
İtalyanca'da
yazılan ilk tarihî roman olma özelliğini taşıyan Nişanlılar, bu türün seyrini
değiştirirken anlattığı ülkenin ruhunu da yakalayabilmiş bir klasik. Manzoni'nin
“Risorgimento” öncesi İtalya'ya, Katolik inancına ve tarihî romana dair
fikirlerini ustaca harmanladığı bir başyapıt.
KİTAPTAN
BİR BÖLÜM OKUMAK İÇİN:
https://www.iletisim.com.tr/Images/UserFiles/Documents/Gallery/nisanlilar.pdf
ALESSANDRO
FRANCESCO TOMMASO MANZONI: 7 Mart 1785 tarihinde İtalya’nın
birleşmesi öncesi Milano Dükalığı’nda dünyaya geldi. Babası feodal lordların
soyundan gelen Don Pietro’ydu. Annesi Giulia edebiyatla ilgili bir kadındı;
büyükbabası Cesare Beccaria, Lombardiya Aydınlanması’nın önemli üyelerinden
biriydi.
Çocukluğu
önce Somaschi tarikatının San Bartolomeo ve Sant’Antonio okullarında geçti,
daha sonra Longone Yatılı Okulu’na girdi ve burada diplomat Giulio Visconti ve
Kont Federico Confalonieri’yle arkadaş oldu. Annesiyle babası Manzoni gençken
ayrılmıştı. Genç Manzoni, okulu tamamladıktan sonra babasının yanına döndü.
Gençlik yıllarını, ailenin Caleotto isimli malikânesinde Milanolu aristokrat ve
burjuvalarla eğlenerek geçirdi.
Annesinin
sevgilisi Carlo Imbonati’nin de ısrarlarıyla Paris’e gitmeye nihayet razı
olduysa da annesinin yanına gidemeden Carlo Imbonati öldü. Manzoni’nin ilk
eserlerinden biri Imbonati için yazdığı “In morte di Carlo Imbonati” (Carlo
Imbonati’nin Ölümü) isimli şiir oldu.
Annesiyle
Place Vendome’a taşındılar. Babasını 1806 yılında kaybeden Manzoni, ertesi
yıl Enrichetta Blondel’e âşık oldu. Aile Boulevard des Italiens’e yerleşti.
Enrichetta’nın Katolik inancı, Manzoni’de bir inanç krizine neden oldu.
Paris’te
bir törenle resmî olarak yeniden Katolik olan Manzoni, 1810’lardan itibaren
Imni Sacri adını verdiği ilahiler yazdı. Seküler şiirleri arasında Napoléon
için yazdığı “Aprile 1814” (Nisan 1814), İtalyanları Avusturya hükmüne karşı
ayaklanmaya çağıran Rimini Bildirgesi’nin adından esinlenerek yazdığı “Il
proclama di Rimini” (Rimini Bildirgesi) gibi eserler vardır. Edebiyat ve dil
üzerine çeşitli denemeler kaleme alan Manzoni, aynı zamanda oyun yazarlığı da
yaptı.
Nişanlılar
isimli romanı ilk olarak 1827 yılında yayımlandı. 1833 yılında karısı
Enrichetta’yı kaybetti; arkasından “1833 Noeli” şiirini yazdı. Nişanlılar
romanını yeniden yazdı; kitabın “Quarantana” adıyla bilinen son hali, 1840
yılında yayımlandı.
1848
olaylarının coşkusuyla siyasi şiirlerinin olduğu bir derleme çıkardı. 1860’ta
Vittorio Emanuele II tarafından krallık senatörü ilan edildi. Garibaldi’yle
tanıştı ve İtalyancanın birleştirilmesini üstlenen heyette görev aldı. Bu konu
üzerine yazdığı makaleleri Dell’unità della lingua e dei modi di diffonderla
(Dilin Birleşmesi ve Nasıl Yayılacağı) isimli bir eserde topladı.
Alessandro
Manzoni, 1873 yılında San Fedele Kilisesi’nin merdivenlerinden düşerek
yaralandı ve sağlığı yıl boyunca kötüleşti. 22 Mayıs günü 88 yaşında hayata
gözlerini yumdu. San Marco Kilisesi’nde resmî bir cenaze töreniyle son
yolculuğuna uğurlandı ve kalabalık bir kortej eşliğinde Milano’daki Cimitero
Monumentale’ye defnedildi.
Giuseppe
Verdi, ölümünün birinci yılını anmak üzere “Requiem” eserini besteledi. Manzoni
bugün tıpkı Dante Alighieri gibi İtalyancanın ve İtalyan edebiyatının “kurucu
baba”larından biri sayılır.
Nişanlılar / Alessandro Manzoni / Çeviri: Necdet Adabağ / İletişim Yayınları / 672 s.
En Çok Okunan Haberler
- Hayatını kaybetti!
- Mansur Yavaş'tan TBMM'ye flaş çağrı!
- TÜİK ekim ayı enflasyon verilerini açıkladı
- AKP’li vekilin PKK yöneticisiyle fotoğrafı gündem oldu!
- 'Erken seçim' çağrısı: CHP tarih verdi
- Serdar Ortaç son malını da satışa çıkardı!
- 'Atatürk ile Cumhuriyet ile bayrak ile...'
- İşte Belediye Başkanı'nı öldüren saldırganın ifadesi!
- İşte sıfır faizli kredi veren bankalar…
- AKP'den kayyum için ilk açıklama