Bir kuşak geri kaldı

Eğitim sistemini yeniden düzenleyen ve uzmanların tüm uyarılarına karşın getirilen 4+4+4 düzenlemesi ile birinci sınıfa 69 aydan küçük başlayanlar, büyük yaş grubuna göre akademik olarak geride kaldı. 69 aydan büyük ve küçük olan öğrencilerin ilkokula hazır bulunuşluk durumları ve iki yıllık süre içindeki akademik gelişimleri karşılaştırıldı. Araştırma sonuçları 69 aydan küçük olan grubun araştırmaya konu edilen alanların ve alt alanların tümünde büyük yaş grubuna göre tüm dönemlerde dezavantajlı olduklarını ortaya koydu.

Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Eğitimi Ana Bilim Dalı öğretim üyeleri Prof. Dr. Ali Ekber Şahin ve Dr. Çiğdem İş Güzel, eğitimde 4+4+4 düzenlemesi olarak bilinen uygulamanın başladığı 2012-2013 öğretim yılında birinci sınıfa başlayan 2 bin 81 öğrencinin akademik gelişimlerini boylamsal araştırma yöntemi kullanarak dört dönem izlediler.

Elde ettikleri sonuçları Educational Policy Analysis and Strategic Research adlı derginin 2018 yılı ikinci sayısında makale olarak yayımladılar. Araştırmada 2012-2013 öğretim yılında birinci sınıfa başlayan öğrencilerin yaşlarının dağılımının 60 ay ile 84 ay gibi geniş bir aralıkta yer aldı.
Şahin ve İş Güzel’in araştırmasında, ilkokula 69 aydan önce başlayan öğrencilerin okula başlama aşamasında öğrencilerin hazır bulunuşluk düzeylerinin dikkate alınmadığı, bu durumun izleyen dönemlerde öğrencilerin akademik başarılarına olumsuz yansıdığı vurgulandı.

Bu öğrencilerin Matematik, Türkçe ve Hayat Bilgisi’nin alt alanlarındaki akademik gelişimlerinin 69 aydan büyük başlayan öğrencilere göre daha düşük, aradaki farkın ise anlamlı olduğu ifade edildi. Küçük yaş grubundaki öğrencilerin aleyhlerine olan bu durumun iki yıl süresince değişmedi. Bu öğrenciler için gerekli destekler sunulmaması durumunda izleyen yıllarda öğrencilerin daha fazla gelişimsel problemle yüz yüze kalacağı belirtildi.
Destek gerekiyor

Araştırmanın sonuçlarından önemli saptamalar şöyle:

69 aydan küçük başlayan öğrencilerin gelişimleri tüm dönemlerde büyük yaş grubunun gerisinde kaldı. Sınıfla toplu öğretim geleneğinin yer edindiği eğitim sistemimizde küçük yaş grubundaki öğrenciler ihmal edildi. Okulun ilk üç ayında uygulanan uyum süreci etkili olamadı. Onlar için uygulanması gereken bireyselleştirilmiş ve farklılaştırılmış öğretim uygulamalarına yer verilmedi. Çünkü öğretmenlerin mesleki yeterlikleri bu süreçleri gerçekleştirecek durumda değildi.

İlkokula 69 aydan önce başlayan öğrencilerin birinci sınıfa bilişsel gelişimin bilişsel kavramlar, ses ayrımı, pasif sözcük dağarcığı ve metin anlama alanlarında sahip olmaları gereken özelliklere 69 ay ve üstü yaşta başlayanlara göre daha düşük düzeyde sahip olduğu tespit edildi.

Küçük yaş grubunda bulunan öğrencilerin önemli bir kısmı birinci sınıfın gerektirdiği hazır bulunuşluğa sahip olmadan okula başladı.

Birinci sınıfın ikinci döneminde öğrencilerin Matematik dersi “Sayılar”, “Geometri” ve “Ölçme” alt alanlarında, Türkçe dersi “Dinlediğini Anlama”, “Okuduğunu Anlama” ve “Sözcük Dağarcığı” alt alanlarında, Hayat Bilgisi dersi “Kurallar Bilgisi” ve “Kavramlar” alt alanlarında gelişimleri değerlendirildi. Hazır bulunuşlukları büyük yaş grubuna göre dezavantajlı olan küçük yaş grubu belirtilen bu üç alanın sekiz alt alanının tamamında akademik gelişimlerinin diğer gruba göre oldukça geride kaldığı tespit edildi.

Araştırma kapsamındaki öğrencilerin Matematik, Türkçe ve Hayat Bilgisi alanlarında belirtilen sekiz alt alandaki gelişimleri ikinci sınıfın birinci ve ikinci dönemlerinde de izlendi. Tüm bu dönemlerde de alt alanların tamamında küçük yaş grubunun akademik gelişiminin büyük yaş grubunun oldukça gerisinde kaldığı gözlendi.