Bir günde üç bayram

Türkiye Cumhuriyeti’nin geleceğini çocuklara emanet eden ve Cumhuriyet kuşaklarına da çocuklar için aydınlık bir gelecek yaratmayı hedef olarak belirleyen Gazi Mustafa Kemal’in bu düşünceleri bir imparatorluğun yıkıntıları arasında kendine hayat bulan vatanın gerçeklerinden kopuk idealler değildi. Çanakkale cephesinden yükselen türkülere konu olacak yaşta daha 15’inde mevzilerde bekleyen, salgın hastalıklara karşı korumasız, kendine iyi bir gelecek sağlayacak mesleki becerilerden yoksun bırakılmış, dünyayı anlayabilecek eğitimden uzak çocukların hızla bu eksiklerinin giderilmesi için genç Cumhuriyetin kurumlarının harekete geçmesine yönelik verdiği mesajlar Anafartalar’dan Halep’e, Ankara’dan Dumlupınar’a uzanan gözlemlerinin bir parçasıydı.

Bu yüzden 23 Nisan’ın, Kurucu Meclis’in hayata geçtiği yani Cumhuriyet’in ilk adımlarını attığı tarihin çocuklara ithaf edilmiş olması ayrı bir önem taşıyordu. Nitekim, Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın da sırf Türk değil tüm dünya çocuklarına armağan oluşunun hikâyesi de bir anda alınmış kararın sonucu değil, yıllar süren birikimlerin ortaya çıkardığı tarihsel sürecin nihayete ermesiydi. Kuruluşundan bir yıl sonra 23 Nisan 1921 tarihinde açılan Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin aldığı ilk kararlardan birisi de günün bayram olarak ilan edilmesiydi. Henüz saltanat kalkmamış, kalkmak bir yana kaldırılmasının konuşulması dahi akıllara ziyan görülürken 23 Nisan’ın Milli Bayram ilan edilmesi yeni devletin ilk ayak sesi olma özelliği taşıyordu