‘Babamın yanında gibi uyudum’

Sınavı bu yıl kazanan 35 ilden 61’i kız, 62’si erkek toplam 123 çocuk, anne, baba ya da öğretmenleriyle geldikleri okulda, uyum programına katıldı, büyük çoğu hayatlarında ilk kez bir yatakhanede uyudu.
Çeşitli etkinliklere ve derslere katılan çocuklar, ilk günden “Daçkalı” oldu. Okuldaki ilk günlerde hayat boyu sürecek arkadaşlıkların temeli atıldı, birlikte oyunlar oynandı. Annelere veda zamanı biraz hüzünlüydü ama piknik ve akşam sineması moralleri düzeltti, annesiz ilk gece için okula gelen mezun abla ve ağabeylerle de neşeler iyice yerine geldi.

‘Hopladım, zıpladım’
Sınavı 13. olarak kazanan Batuhan Yusuf İsa Koç, okulu daha önce duymuş ama sınavına girebileceğini bilmiyormuş. Annesinin vefat ettiğini bilen kurumdaki bir hocasının, okul öğretmenine söylemesiyle işler hızlanmış, sınava hazırlanmaya başlamış. O süreci “Yapamayacağımı sandım ama hiç olmazsa kendimi ölçerim diyordum, kazandım” diye anlatan Yusuf, kazandığını nasıl öğrendiğini şöyle dile getiriyor:
“Babamı görmeye gitmiştim. Esin Hoca aradı, ‘mutlu bir haberim var sana, sınavı kazandın’ dedi. Anneannem, babaannem vardı. Hopladım, zıpladım, herkesin kucaklarına atladım.”
11 kardeşi olan Yusuf’un, kendisiyle aynı anne-babadan olan bir ablası ve bir de kardeşi var. Kardeşinin de önümüzdeki yıl Darüşşafaka sınavına gireceğini söyleyen Yusuf’un hayali, “üst derecelerde asker olmak”. Gazi olursa da doktor olacak kardeşi, Yusuf’u iyileştirecek.
Okula geldiğinde en sevdiği yemek olan kuru fasulye-pilavı görünce çok sevinen Yusuf, okuldaki ilk gecesini de şöyle anlatıyor:
“O kadar rahat uyudum ki. Ben babamın yanında bu kadar rahat uyurum. İlk başta sesler duydum, ailemin yanındayım sandım, çok rahat hissettim kendimi” diyor.

Mutluluk önde
Umut Can Beşir, sınavın dördüncüsü. İlk üç dereceyle kazananlar çeşitli nedenlerle okula gelmekten vazgeçince okuldaki en yüksek puanlı öğrenci olan Umut Can, sınav sonrası derece bekliyormuş, çok şaşırmamış. “Biraz kaygılı, biraz mutluyum” diyen Umutcan konuştukça daha da rahatlıyor. Sohbetimiz, onun “şimdi mutluluk bir tık önde” sözüyle bitiyor.
Yağız Kadir Akkaya’nın ağabeyi Yiğit, 3 yıl önce Darüşşafaka sınavına girmiş ama kazanamamış. “Ben giremedim kardeşim girsin bu okula” diyen Yiğit, Yağız’ı çalıştırmış, başarıya ulaştırmış.
“Okulu gezdim, dolaştım, beğendim” diyen Yağız, basketbolcu ve öğretmen olmak istiyor.
İkizler Kadriye ve Rukiye Özçelik, okuldan çok etkilenmişler. “Okulda her şey var, hatta fazlası var” diyen Kadriye ve Rukiye, doktor olmayı istiyor.