Atatürk’ü hatırlamak...

-Büyük Atatürk’ten Küçük Öyküler adlı kitabınız önce çocuk kitapları serisinden çıktı ve bir hayli de ilgi gördü. Şimdi aynı kitabın daha geniş bir versiyonu Can Yayınları etiketiyle yetişkinlere yönelik olarak raflarda. Yeni kitapta ne gibi farklar var?

Yetişkinler için hazırladığım bu kitapta yüze yakın yeni anı-öykü var. Yaş ve bilgi düzeyleri açısından çocuklar için yazamadığım anı-öyküler bunlar. Aslında ben, on yıl kadar önce, ana karakterin Atatürk olduğu bir roman yazmak için yola çıkmıştım. Atatürk’ü belgesel olarak değil de “edebi” bir karakter olarak yazmak istiyordum. Bilindiği gibi, edebi bir karakter, onun gündelik hayatının ayrıntılarına nüfuz edilerek yazılabilir. Ben de onun en az bildiğimiz yönü olan gündelik hayatının ayrıntılarına, onu yakından tanıyanların anlattıklarından, anılardan, dönemin gazete haberlerinden, fotoğraflarından yola çıkarak ulaşmaya çalışırken, baktım ki, ‘ayrıntıların öyküleri’ ayrıntıların kendilerinden daha ilginç! Romanı bırakıp, ayrıntıların öyküleri üzerinde çalışmaya başladım. Bu arka plan öyküleri, “Kurtuluş” ve “Kuruluş” mücadelesinin içinde, büyük olayların gölgesinde kalan ya da gözden kaçan çok ilginç “insani belgeler” idi. Bu anı-öyküleri önce çocuklar için hazırladım. 2009 yılında yayımlandı. Üç kitaba kadar uzanan bu çalışma devam ederken, yaş ve bilgi düzeyleri açısından çocuklar için yazamadığım anı-öyküleri bir kenara ayırıyordum. Nihayet onlar da bu kitapta yer aldı. Ayrıca çocuklar için biraz özet olarak yazdığım birçok anı-öyküyü de yetişkinler için daha ayrıntılı yazma fırsatım oldu.

-Atatürk ile ilgili çok fazla kitap çıkıyor ve bunların bazılarında yer alan bilgilerin gerçekliği tartışılabiliyor. Siz kitabınızı oluştururken bu sorunu nasıl aştınız ve hangi kaynaklardan yararlandınız?

“Tarihi yazanların tarihi yapanlara sadık kalması” sorunu... Elbette böyle bir sorun var. Ben bu sorunu, anlatılanları, bir değil birçok temel kaynaktan sağlamasını yaparak aşmaya çalıştım. Mümkün olduğunca olayın tanıklarının anlattıklarına ulaşmaya özen gösterdim. Temel Atatürk biyografilerinden o olayın tarih, yer, kişiler araştırmasını yaparak gerçekliğini kavramaya çalıştım. Kitapta her öykünün temel kaynaklarını da belirttim. Ki, benim yaptığım kronolojik ya da analitik bir tarih çalışması değil; o tarih yapılırken yaşananların arka planını Atatürk’ü merkeze alarak öykülemekti. Buna rağmen, başka kaynaklardan doğrulamasını yapamadığım için emin olamadığım anı-öykülere yer vermedim. Araştırmalarım sırasında aynı olayın farklı anlatımlarıyla da sık sık karşılaştım. Bu durum bana ilk bakışta içinden çıkılmaz bir çelişkiler yumağı gibi gelmişti. Ama üzerinde çalışmaya devam ettikçe gördüm ki, bu farklı anlatımlar, insanların o olaya farklı noktalardan katılmış olmasından dolayı ortaya çıkıyordu. Kitapta bunun güzel bir örneği var: Büyük Taarruz’u hem Atatürk hem başyaveri Salih Bozok hem da yaveri Muzaffer Kılıç anlatıyor. Bilindiği gibi hepsi o sürecin içinde ama farklı konumlarından dolayı olayı farklı noktalardan yaşıyor, aynı olayı farklı farklı  anlatıyorlar. Üç metin arka arkaya okunduğunda Büyük Taarruz’u bilinen tarihsel yönlerinin ötesinde daha derinliğine kavramak ve anlamak mümkün oluyor.