İktidara göre ‘yapılandırma’, Maliye’ye göre ‘tehdit’

AKP, 23 yıllık iktidarı döneminde kamuoyunda “af” olarak nitelendirilen çok sayıda “vergi yapılandırma” düzenlemesini yaşama geçirdi. Ancak Maliye’den eleştiri geldi. Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB), vergilerin yapılandırılmasına yönelik düzenlemeleri başkanlık için “tehdit” olarak nitelendirdi. Yine AKP döneminde vergi yasalarında yer alan istisna ve muafiyetlerin kapsamı oldukça genişletilmişti. GİB, istisna ve muafiyetlerdeki artışları da “tehditler” arasında saydı.

GİB’in 2024 Yılı Faliyet Raporu yayınlandı. Raporun, “kurumsal kabiliyet ve kapasitenin değerlendirilmesi” bölümünde, “fırsatlar ve tehditlere” yer verildi. AKP, iktidarı döneminde sık sık vergi yapılandırma düzenlemeleri çıkarmıştı. Bu düzenlemeler kamuoyunda “af” olarak nitelendirilmişti.  İktidar ise bunların “af” değil “yapılandırma” düzenlemeleri olduğuna dikkat çekmişti. Bu düzenlemelerle ana borçlar taksitlendirilirken, çoğunlukla faiz ve gecikme cezaları ise siliniyor. GİB’in 2024 Faliyet Raporu’nda, “vergi yapılandırma düzenlemeleri” “tehditler” arasında sayıldı. Yine AKP döneminde vergi yasalarında yer alan istisna ve muafiyetlerin kapsamı genişletilmişti. GİB’in Faliyet Raporu’nda, “vergi kanunlarında yer alan istisna ve muafiyetlerdeki artış” da “tehditler” arasında yer aldı. 

İHBAR, ŞİKAYETLER

Raporda diğer “tehditler” de şöyle sıralandı: “Uluslararası ekonomik dalgalanmalar ve dış faktörlerdeki diğer belirsizliklerin ekonomiye yansıyan olumsuz etkileri. Özlük haklarının yetki ve sorumluluklarla uyumlu olmaması. Kayıt dışı ekonomi. Uluslararası haksız vergi rekabeti. İhbar ve şikâyet mekanizmalarının amaca uygun kullanılmaması. Vergi yükünün ve toplanan vergi gelirinin adil olmadığına ilişkin olumsuz algı.”

ZAYIF YÖNLER NELER ?

Raporda, GİB’in “zayıf yönlerine” de yer verildi. Bu “zayıf yönler” şöyle sıralandı: “Organizasyon yapısının tamamlanamamış olması. Fiziki çalışma ortamlarının istenilen düzeye ulaşamaması. Mevzuatımızın geniş, kompleks ve sık değişen bir yapıya sahip olması. Kurum içi iletişimin istenilen seviyede olmaması. Stratejik yönetim anlayışının yeterince benimsenmemesi. Kurumun çalışanlarına sunduğu sosyal imkânların yetersiz olması. Tüm çalışan düzeylerini kapsayacak kariyer planlamasının olmaması. Taşra birimlerinde personel sayısının yetersizliği.”