DİSK: Kamu maden işletmelerindeki kazalar tesadüf değil tercih

Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK), Zonguldak'ta, Türkiye Taşkömürü Kurumu Armutçuk Müessese Müdürlüğü'nün maden ocağında, 1 işçinin öldüğü 6 işçinin yaralandığı göçüğe ilişkin açıklama yaptı.

“Raporlar belli, eksikler belli, çözümler belli: Kamu maden işletmelerindeki kazalar tesadüf değil, tercih” başlığıyla DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu imzasıyla yapılan açıklamada, “TTK Amasra işletmesindeki 42 işçinin ölümüyle sonuçlanan büyük facianın üzerinden bir yıl bile geçmedi. Kamu madenciliği ve kamu denetiminde yürütülen rodövans, taşeron ve özel sektör madencilik faaliyetlerindeki İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İSİG) sorunlarına dair çok ciddi raporlar kamuoyuyla paylaşıldı. Yeraltı ve Yerüstü Maden İşletmelerinde Proje Denetimi Değerlendirme Raporu (2005), Devlet Denetleme Raporu (2011) ve devamında 2019 Sayıştay Raporu. Tüm bu raporlarda çeşitli olumsuzluklar ve eksiklikler tespit edilmiş, kazaların önlenmesi konusunda öneriler paylaşılmıştı. Ama görülen odur ki, adı geçen raporlarda ifade edilen tespit ve öneriler kamu madenciliğinde dikkate alınmamıştır. Uzun yıllar boyunca edinilmiş madencilik bilgi ve deneyimi bilerek isteyerek göz ardı edilmiştir” denildi.

“DAHA FAZLA ÜRETİM HEDEFLENMİŞ TEKNİK ALTYAPI YETERSİZ HALE GETİRİLMİŞ”

İSİG önlemlerinin bilerek ihmal edildiği bir üretim rejiminin tercih edildiği belirtilen açıklama şöyle devam etti:

“Belirli birikim ve deneyime sahip olan bu kurumlarda bilimin ve teknolojinin daha fazla ikamesi bilinçli bir tercihle önemsenmemiş, yetersiz istihdam ile daha fazla üretim hedeflenmiş teknik altyapı yetersiz hale getirilmiş, deneyim ve uzmanlaşma göz ardı edilmiş, iş sağlığı ve güvenliği önlemleri hızla terk edilmiştir. Tüm bunlara bir de kamusal denetimin ve yaptırımın yetersizliği eklenince facialar birbiri ardına gelmeye başlamıştır. Yüksek risk taşıyan kamu madenciliğinde kuralsız ve denetimsiz çalışan, mühendislik bilim ve tekniğinden uzak, gözetim ve denetiminin yetersiz olduğu koşulların bilerek tercih edilmesi, birikim rejiminin despot karakteri ve yoğun sömürü ile doğrudan ilişkilidir. Artık kamu işletmeleri açısından da işçi sağlığı ve iş güvenliği uygulamaları bir maliyet kalemi olarak görülmektedir. Maksimum kârı elde etmek için en hızlı en acımasız üretim süreçlerini yaşama geçirme konusunda hiç tereddüt edilmemektedir. Bu siyasal ve ekonomik tercihle birlikte, hazırlık, üretim, nakliye, aydınlatma, havalandırma gibi sistemler bütünsellikten koparılmış ve dolayısıyla işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemlerinin sistemli ve koordineli uygulaması da ortadan kaldırılmıştır.”