Macarların mucizesi: Rönesans Rezidans'ın enkazından kurtardıkları Selma'dan haber bekliyorlar

Türkiye'de büyük yıkım yaratan 7.7 ve 7.6 şiddetindeki Kahramanmaraş merkezli depremlerin ardından dünyanın dört bir yanından kurtarma ekipleri, yıkılan bölgelerde mucizeler yarattı. Macaristan Ulusal Afet Yönetimi Genel Müdürlüğü'ne bağlı İtfaiyeci Yarbay Dániel Mukics, depremden 47 saat sonra Antakya’da, enkaz altından kurtardıkları Selma isimli kadının hikâyesini Cumhuriyet'e anlattı. 55 kişilik ekip, Selma'yı "cennetten bir köşe" olarak pazarlanan, depremlerde çok sayıda kişiye mezar olan Rönesans Rezidans'tan çıkardı. Ekip, Selma’nın şimdi nasıl olduğunu merak ediyor ve bu hikâye aracılığıyla kendisine ulaşmak istiyor.

Yarbay Mukics, hikâyeye şöyle başlıyor: "8 Şubat, Çarşamba. Antakya'da saat sabahın dördü. Yıkıcı depremden 47 saat sonrası. Hava eksi 9 derece. Kalıntıların üstünde ve altında yalnızca Macar itfaiyeciler çalışıyor, diğer tüm arama kurtarma ekipleri gece çöktüğü için durdu. Arama köpekleri, arama kameraları ve akustik araçlarla devasa bir binanın kalıntılarını araştırıyorlar. Rönesans Rezidans, depremden önce otel ve apartman işlevi gören üç bloktan oluşan devasa bir yapıydı. Yüzme havuzları, fitness salonu ve yeraltı otoparkı ile donatılmış devasa bina, deprem sırasında yan tarafına doğru devrildi."

Antakya’da, Rönesans Rezidans’ın enkazı altındaki Selma, Macar ekipten Yüzbaşı Laszló Kormos'un elini tutuyor. (Foto: Roland Farkas)

Zamana karşı yarış sürerken Mukics, Macar ekip HUNOR'un dört itfaiyeciden oluşan birimlerinden birinin, Macarlar için belirlenen hasarlı bölgenin hala incelenmemiş bir bölümüne gittiğini anlatıyor. İtfaiyeci Binbaşı Roland Farkas liderliğindeki küçük ekibin, sürekli ve güçlü artçı sarsıntılara rağmen binanın 3. blokunun kalıntılarına giderek daha fazla girişimde bulunduğunu söyleyen Mukics, şöyle devam ediyor:

“Ekip, 'Şşş! Sessiz ol! diye uyarıyor. Çok yumuşak, boğuk bir kadın sesi duyuyorlar. Hemen sesin yönüne doğru gitmeye başlıyorlar. Oraya yalnızca dört ayak üstünde sığabilir ve sonra sadece sürünerek ilerleyebilirler. Enkazın altında mahsur kalan bir kadın Türkçe bağırıyor. Dört itfaiyeci Türkçe bilmiyor, kadın da Macarca bilmiyor ama biraz İngilizce ile birbirlerini çok iyi anlıyorlar:

- Adın ne senin?

- Selma.”

Başı dertte olan kişiyle, mümkün olduğunca güvende hissetmesi için iletişim kurmanın çok önemli olduğunu söyleyen Yarbay Mukics, bu sırada İtfaiyeci Yüzbaşı Laszló Kormos'un da kadının elini tuttuğunu belirterek, "Kadına adını soran kişi olan Kormos, daha sonra diğer ekip üyelerine, ‘Adı Szalma (Salma)’ diyor.

‘Salma değil Selma!’ diye sesleniyor kadın.

‘Sakin ol Selma, seni kurtaracağız!’ diye yanıtlıyor ekip.”

YEDİ SAAT BOYUNCA KAZDILAR

Mukics, yıkıntıların altında mahsur kalan kadının, itfaiyecileri düzeltecek kadar bilincinin yerinde olduğuna dikkat çekiyor. Macar ekip, bu diyaloğun ardından Selma'yı kurtarmak için yedi saat boyunca enkazı kazıyor, harabeleri topluyor, beton blokları ve mobilyaları kesiyor. Mukics, bu anlarda Selma'nın ise sürekli şaka yaptığını, rahatladığını ve itfaiyecilerin elini tutmaya devam ettiğini aktarıyor.

Ekibin, yıkılan binayı, kırklı yaşlarındaki kadın için "kelimenin tam anlamıyla, on tırnağıyla beş metre boyunca kazmak zorunda kaldığını" söyleyen Yarbay Mukics, sözlerini şöyle tamamlıyor:

"Tüm HUNOR ekibi, kurtarılan kadının adını ezberledi. Selma'nın şimdi nasıl hissettiğini merak ediyorlar. Ekip, kurtarılan tüm insanları yüreklerinde tuttu ama Selma'nın kurtarılması, kadının elini tutup, birbirleriyle karışık bir dille konuşmaya devam ettikleri uzun mücadele, sonsuza dek içlerine kazındı. Selma'nın azmi ve mücadelesi hepimiz için bir örnek. Tanrı seni korusun Szalma! Tüm bu dehşetten kırık bir bacakla kaçtığın için mutluyuz! Bu hikâye sana ulaşırsa bizimle iletişime geç, nasıl olduğunu merak ediyoruz."