Erkin Koray'ın babalığı...

 Geçen pazartesi kaybettiğimiz Erkin Koray'la -yanlış hatırlamıyorsam- iki kez söyleşi yapmıştım. Biri kızı Damla Koray'ı bebeklikten itibaren tek başına büyütmesi, ikincisi de kızını okula yollamayıp evde eğitim vermesi üzerineydi. 31 yıl önce yaptığım bu görüşmelerden nasıl etkilenmişsem, bu çok özel 'baba-kız' ilişkisi nasıl zihnimde yer etmişse Erkin Koray'ın ölüm haberini duyduğum an 9 yaşındaki kısa saçlı, güleryüzlü,  sevimli kız ve ona büyük bir sevgiyle bakan babası gözümün önüne geliverdi.

BEKÂR BABA VE KIZI

25 Aralık 1992 yılında çıkan haberin başlığı “Bekâr baba çocuğa daha iyi bakar”dı. Ben mi atmışım sayfanın editörü mü hiç hatırlamıyorum. 

Eşinin hayatlarından çıkmasından sonra iki yaşından beri kızıyla yaşayan Erkin Koray birlikteliğin en zor yanının gece çalışması nedeniyle kızını yanında işe ötürmesi olduğunu söylemiş. Bir de yaşadıkları tuvalet sorunu var! Kendisi kadınlar tuvaletine giremiyor, kızını erkekler tuvaletine götürmek istemiyor! 

Damla'yı ''Vermek istediklerini istekle ve sevgiyle alan bir çocuk'' olarak nitelendiren Erkin Koray'ın bana anlattıklarından şu kısmı habere almışım:

''Çocuğun tek ebeveynle yetişmesinin olumlu hiçbir tarafı yok. Ben bunu en alt düzeyde tutmaya çalışıyorum. Bunu başarmak büyük bir özveri, güç ve sabır gerektiriyor. Camiye gidip dua etmiş değilim ama evde elimi açıp 'Allahım güç ver' diye dua ettiğim zamanlar oldu. Başardığımı sanıyorum.''

"ÇOCUK BÜYÜTMEK ROCK YAPMAKTAN ZOR"

Aradan 12 yıl geçmiş, Damla Koray 21 yaşına gelmiş. 20 Haziran 2004 tarihli pazar ekimizde Özlem Altunok imzasıyla baba-kızla yapılan bir başka röportaj çıkmış. Bu yazıdan da iki alıntı yapmak isterim. ''Çocuk büyütmek, Türkiye'de rock yapmaktan daha zormuş'' diyen Erkin Koray, ''Çocuksuz bir Erkin Koray nasıl olurdu'' sorusuna şu yanıtı vermiş:

''Benim için önemli bir fonksiyonu oldu Damla'nın. Haşarı olduğum için beni toparladı. Hayatımda hiçbir şeyden korkmazdım, ölümden de. Damla doğduktan sonra korktum. Bana bir şey olursa o ne yapar diye...''

"KARŞILIKSIZ VEREN TEK İNSAN" 

Damla Koray da ''baba tanımı'' yapması istendiğinde şunları söylemiş:

''Bilmiyorum gerçekten. Arkadaş, dost, yakın, uzak... Hiçbiri değil. Farklı bir yeri var, karşılıksız veren tek insan, hiç kimsenin yerini aratmayacak tek kişi.''