PENCERE

iLHAN SELÇUK

Kıyamet Savaşçıları!..

Sıradan bir insan, ama aklı başında bir kişi, günümüz dünyasına nasıl bakar?..

Soruya yanıt vermeden önce iki alıntı yapmakta yarar var; Korkut Boratav, “1 Eylül Dünya Barış Günü” “Söyleşiler” köşesinde çıkan yazısına şu tümceyle giriyordu:

“Amerika Irak’ı satışa çıkardı.”

“Petrol dışında Irak devletine ait tüm varlıklar, işletmeler ve hizmetler hızla yabancılara satılacak. Telekomünikasyondan hastanelere, sanayi tesislerinden okullara, santrallardan kentlerin su şebekelerine kadar uzanan ucu açık bir listedeki ‘kelepir mallar’ı satın alan şirketler, istedikleri fiyatları uygulayacak, kârlarını kısıtsız dışarıya transfer edebilecekler; bir yıllık vergi muafiyetinden sonra da vergi oranları yüzde 15’i aşmayacak.”

Ne tezgâh değil mi!..

Boratav soruyor:

“Petrol (en azından şimdilik) niye dışarda bırakılıyor?”

*

“Saddam’ın zulmü” altında dünyadan “tecrit” edilen Irak, demek ki küreselleşecek!..

Ama ne küreselleşme?..

Reşit Aşçıoğlu, “Bilimsel çevre sağlığı gazetesi Gözlüklü Martı”nın özel sayısını çıkardı; okurken altını çizdiğim kimi satırları aktarıyorum:

“Bir Amerikalı 40-50 Afrikalıdan daha çok petrol tüketir; ortalama olarak azgelişmiş ülke insanından 25-30 misli fazla petrol kullanır. Bu nedenle dünyanın en çok siyah duman çıkaran ülkesidir. ABD’nin tüm yaşamı -gerek sosyal, gerek ekonomik, gerek teknolojik- hepsi petrole bağlı!.. Kendi özkaynaklarını ‘yarın’lara saklıyorlar; şimdilik Ortadoğu’ya, Irak’a ve Kuveyt’e sarkmaları bu yüzdendir.”

Peki, bu tüketim hırsı bizi nereye götürüyor?..

“Gözlüklü Martı” diyor ki:

“1850’lerde her milyon hava molekülünde 285 karbondioksit (CO2 ) molekülü vardı; bu şimdi 350’nin üstüne çıktı.”

*

Şimdi yazımızın başındaki soruyu yineleyebiliriz: Sıradan bir insan, ama aklı başında bir kişi, günümüz dünyasına nasıl bakar?..

İnsanlığın köküne kibrit suyu eken bir çılgın tüketim düzeni, ABD’nin başına çöreklenmiş neoliberal Bush tayfasının teknolojik üstünlüğünde, silah zoruyla dünya çapında hızlandırılırsa kıyametin tarihi yakınlaşır!..

Irak’taki direniş -ve dünyadaki öteki direnişler- artık yalnız emperyalizme karşı olmak niteliğini aşmıştır...

İnsanlığın hakça bir düzene kavuşması güzel bir amaçtır; ama, emperyalizm yalnız insanı sömüren bir içerik ötesinde; doğayı tüketen, gezegenimizi yok eden, kutsal kitaplardaki kıyamete çağrı çıkaran bir anlam kazandı...

Küreselleşmeyi bu içeriğinden kurtarıp insanca ilişkiler yumağına dönüştürmek yolundaki her direnişi desteklemek gerek...

ABD’nin Irak’taki tezgâhını bozan direnişin “dinci” ya da “milliyetçi” dokusundaki yerelliğin, küresel ya da gezegensel boyutu ve doğasal anlamı, ancak insanca bir mantığın terazisinde tartılabilirse gerçek değerini bulabilir.

(2 Eylül 2004 tarihli yazısı)