PENCERE

İLHAN SELÇUK

Gazetecilik Nereye Gidiyor?..

İnanılır şey değil, geçen gün Genel Yayın Müdürümüz İbrahim Yıldız’la bedava dağıtılan dinci gazetelerin dökümünü yaptık...

Sonuç?..

1 milyon 200 bin!..

Evet, yanlış okumadınız, günümüzün Türkiye’sinde her gün 1 milyon 200 bin gazete parasız dağıtılıyor...

Bu ne büyük parasal güç?..

Parayı kim sağlıyor?..

Akıl durdurucu bir büyük operasyon medya-basın dünyasında gerçekleştiriliyor ve işin ilginç yanı, bu dünya çapında medya, basın, gazete olayı, devlet, hükümet, medya, kamuoyunca görmezlikten geliniyor...

*

1 milyon 200 bin parasız gazete...

Bedava...

Yaşadığımız olaya baktıkça diyorum ki:

- Vah benim zavallı “Cumhuriyet”im...

En pahalı gazete biziz!..

- Vah benim zavallı Cumhuriyet okurum!..

Biz neden Cumhuriyet’i bütün Türkiye’ye her gün parasız dağıtamıyoruz?..

*

Ülkemizde dinci gazeteler (ve de TV’ler) gün geçtikçe çoğalıyorlar...

Dinci kesim dışında üç medya grubu var:

Doğan Grubu..

Sabah Grubu..

Akşam Grubu..

Cumhuriyet hiçbir gruba bağlı değil, yalnız ve tek...

Tüm gazeteleri yurt düzeyinde dağıtan, bayilere, bakkallara ulaştıran iki kuruluş bulunuyor:

Merkez Dağıtım..

Ve Yaysat...

Gazeteleri ülkenin en uzak yörelerine bu dağıtım şirketleri taşıyorlar; ama, diyelim ki Mersin, Burdur, Antep ve başka yerlere bir dinci gazete ulaştırıldığında tarikat ya da cemaatin görevlisi bayie gidiyor, gazete paketini alıyor, sonra kapı kapı dolaşıp bedava dağıtmaya başlıyor...

Ancak dağıtım şirketine parası, karşılığı, komisyonu ödeniyor, faturası kesiliyor...

*

Peki, bu 1 milyon 200 bin gazeteyi tüm yurtta her gün bedava dağıtan (yalnız Zaman’ın dağıtımı 650 bin) gücün başındaki yaman kişi kimdir?..

Pek yakından tanıyorsunuz onu, artık cümle âlemin bildiği pek meşhur Fethullah Gülen’in ta kendisi...

Kendileri Amerika’da kaçak yaşıyorlar...

Said-i Nursi’nin bendesi, Türkiye’ye gelmekten çekiniyor, korkuyor...

Garip bir ülkeyiz..

Eşimiz menendimiz yok...

Medyadaki patronların patronu kaçak...

Peki, bunca para nereden?..

*

Yaşanan olay yasalara, kamu düzenine, serbest rekabet kurallarına, meslek ahlakına, etik ölçülere sığıyor mu?..

Devlet bir yana!.. Çünkü başımızdaki iktidar Türkiye’yi belli bir zamanlama içinde “Ilımlı İslam Devleti” ne dönüştürmek yolunda Amerikan Bush yönetimiyle anlaşmış...

Ancak basın kendi özdenetimi, ahlak yasaları, meslek kaygısıyla, bu önemli konuya neden eğilmez?..

Dikkat:

Basın basın olmaktan çıkıyor, kaynağı belirsiz parasal gücün dinci propagandasında bedava varakparelere dönüşüyor.

(27 Ocak 2007 tarihli yazısı)