Bir mantıksızlık abidesi

Bir üniversiteye konuşmacı olarak davet edilmiştim, on yıl kadar önce. Beni davet eden profesör hanımla, konuşma öncesi sohbet ederken telefonu çaldı.

“Evet anneciğim...tamam anneciğim... yemeğini yedin mi anneciğim?... Eve dönerken getiririm, merak etme anneciğim... Öptüm anneciğim.”

Kapattı telefonu, “Bende de var böyle bir anne” dedim sevecenlikle, “her gün aynı şekilde konuşuruz. Alllah uzun ömür versin ikisine de.”

“Annem değildi” dedi, “oğlumdu... On dört yaşında... zor bir yaş, ergenlik işte...”

“Haa! Pardon, anneciğim dedikçe siz...”

“Ağız alışkanlığı işte!”

Bu ağızlar, bu sapıklığa yirmi yıl önce gösterilen bir diziyle alıştı. Dizinin adı İki Aile miydi, neydi tam hatırlamıyorum, ama babanın kız çocuğuna “babacığım” annenin de erkek çocuğuna “anneciğim” diye hitabını duyunca irkilmiştim.

Biz, taklidi seven ve abartan bir toplumuz. Herkesin ağzına yapıştı kaldı bu hitap şekli. Sakallı, bıyıklı, kazık kadar adamlara ablam, ablacığım; gencecik kızlara abi, abicim demek marifet oldu. Çocuklarımıza ve yakınlarımıza binlerce şirin hitap şekli varken, canım, şekerim, bir tanem, diyebilecekken kızlarımıza baba, oğullarımıza anne, abilerimize abla diyoruz artık. Ve, ne koskoca saçlı sakallı, kıllı adamlar, abla veya annecim olmaktan gocunuyor, ne de narininden şişkosuna, gencinden yaşlısına kadınlar abi veya baba olmaktan. Sigara dumanına takan RTÜK ise insanları birer sapık haline dönüştürmüş bu söyleme kulak tıkamış durumda. Türkçeyi azıcık sökmüş yabancılar, çocuklarına anne, baba diye seslenenlere hayretle bakıyor. O diziye kadar, bu ülkede böyle bir söylem, bir iki yerel ağız dışında yoktu. Tarayın tüm eski filmleri veya dizileri, yok böyle bir şey! Ve yine koca dünyada bizden başka bunu yapan başka millet yok! Mantıksızlık ağız yoluyla sari hastalık gibi yayılmakta..

Acaba diyorum mantığı iyice kaybettiğimiz için mi aklı da yitirmekteyiz?

Mesela, eşitlik, özgürlük, demokrasi iddiasında olup yeryüzünün her alanında var olan eşcinselleri yok sayan başka bir millet kalmamışken, bu dünyada onların barışçıl yürüyüşlerine dahi tahammül göstermemenin sebebi de mi bu?

HDP’yi var olduğu halde yok sayanlar, mantık dersini yıllar önce müfredattan kaldırdığımız için mi bu kadar mantıksızlar?

Mantıkla yakından uzaktan bir irtibatı olaydı, bir Devlet adamı, böyle mi yapardı? Altı milyon oy almış bir partiyi yok saymak için, kör olmak gerekir ki körler gözleri yerine geliştirdikleri diğer duyularıyla, var olanı algılamayı başarırlar!

Bizi görmekten, algılamaktan, anlamaktan geri tutan, var olanı yok saydıran, bu muhteşem mantıksızlık nereden kaynaklanıyor?

Yanıtı kendim buluyorum yine. Kızına baba, oğluna anne, ablasına abi, abisine abla diye seslenen insanlardan ne beklenir, sonuçta?

Bu gidişe dur diyemeyen ama adına Devlet denen bir mantıksızlık abidesi!