“Avrupalılar birbirini yemedi mi, iki dünya savaşını İslam dünyası mı çıkardı?..” Bir okur dahası: “Şimdi mollaların İran’ı ve laikliğinin sona erdirilmesine bir tık kalmış Türkiye’den bilimsel atılım beklemek de nedir?”
Bu ve benzeri eleştiriler geliyor İslam dünyasının uygarlık (bilim, sanat, düşünce, teknoloji..) üreterek dünyada yerini almaktan başka kurtuluşu olmadığını ileri sürdüğüm düşüncelere.. Bu, artık sıradan bir bilgidir ve çok sayıda İslam kökenli bilim insanı da bunu paylaşır.
Bu, alanda “üretime geçmek”, aklı devreye sokmaya, bu yolla dünya ve ülke sorunlarına çözüm aramaya zorlar.
Çağdaşlık üreteceksiniz (mal ve hizmetler, bilim ve teknoloji) ve uygarlığa katkıda bulunacaksınız. Salt tüketici, satın almacı değil, üretici olacaksınız. Yoksa bu “küçük dünya”da, ütülenler, yutulanlar, öldürülenler, sürünenler ve yok olanlar arasındasınız.
Bir itirazı olan var mı?

Çip mi cips mi?
Türkiye gibi ülkelerin neden durdukları yerde çırpındıklarına, tokatlandıklarına, ekonomik bir güç yaratamadıklarına, en çok 10 bin dolarda çakılıp kaldıklarına ilişkin bir bilginiz var mı?
Bir arkadaşımızın dediği gibi, “Patates Cipsi” mi üreteceksiniz yoksa “Bilgisayar Çip’i” mi?
Üretici yeteneklerinizi, size en önemli ve katma değeri yüksek malları satarak sizi tüketici kılan ülkelere, dışarıya mı göndereceksiniz veya kaptıracaksınız, yoksa onlara burada en geniş, en özgür çalışma ve düşünme koşulları mı yaratacaksınız?
Olay basittir.

Avrupa ve savaş
Avrupa dünyayı kasıp kavurmadı mı? Şüphesiz. Avrupa Birliği, Avrupa’da ülkeler arasında rekabet, üstünlük ve bu amaçla estirilen uçsuz bucaksız milliyetçilik ve popülizm rüzgârına karşı bir işbirliği ve dayanışma amaçlı kuruldu. Bu dünya için yeni bir oluşumdur.
İslam ülkelerinin şimdi bu temelde bir ittifaka girmesi beklenemez. Aralarındaki işbirliği örgütünün, bilim ve teknoloji ayağı var, ama zayıf çalışıyor ve hedefi yok.
Bir ciddi örnek yaratılması gerekiyor.
Türkiye Batı ile, bilim ve teknolojide ileri ülkelerle sıkı işbirliği yapmalı şüphesiz ki. Ama İslam dünyasına yönelik olarak ve bu alanlarda ciddi ve sıkı bir atılım yaparak kendi içinde süreci hızlandıracak siyasetler geliştirmesi gerekir.

Sinerji yaratmak
Bunlardan biri, tıpkı savunma sanayisinde örnekleri görüldüğü gibi, ulusal ekonomi için bilim, teknoloji, katma değeri yüksek mal ve hizmetlere yönelik üretim alanlarına özel ve büyük destek vermek..
İkincisi de, İran ile ortak projelerde büyük bir işbirliği ve dayanışma geliştirmek.
Sinerji yaratmak durumundayız.
Burada bir örnek olarak, bölgenin siyasi gündeminde çok önemli iki ülke olan Türkiye ile İran’ın, çatışma değil işbirliği yaratması gerektirdiğini tartışmaya açtım.

Anahtar hedeflere bakalım
Bölgede çatışmaları önlemek..
Bölgede ABD gibi emperyalist karıştırıcı güçleri devre dışı bırakmak.
Bölge ülkelerinin üretici ve güçlü ekonomiler yaratmak için kendi yeteneklerini harekete geçirmek.
Zamanla Irak ve Suriye’yi de bu kapsama alanı içine almak.
Tarihin parçalanmışlığını aşmak, mezhep gibi ayrılıkları bırakarak gelecek için davranmaya başlamak.
Ortadoğu bizim kaderimiz, ülkemizi kuzey Avrupa denizlerine çekecek, yüzdürecek halimiz yok.
O halde Ortadoğu’yu barış, istikrar içinde büyük ekonomik güç haline getirmenin yollarına kafa yormaktan başka çaremiz var mı?

Türkiye’de şizofrenik durum
Türkiye’de yönetim epey şizofrenik yaşıyor.. Bilimsel bilgi ve eğitimin yanına ilahiyatı zorluyor. İlahiyat fakülteleriyle dolup taşıyor üniversiteler. Bilimle araştırmayla ilgisiz tonla insan mezun oluyor. Üniversitelerde liyakatın olmadığı bir baskı dayatıyor.
Öte yandan da bilimin ve teknolojinin üretilmesine destek veriyor.
Herkese Bilim Teknoloji dergisinin hâlâ piyasada olan sayısının kapak konusu İzmir’de 1.5 yıldır çalışan Biyotıp ve Genom Merkezi. Kalkınma Bakanlığı 330 milyon TL destekle bu merkezdeki çok geniş temel bilim ve teknoloji geliştirme araştırmalarını geliştirmek istiyor. Lütfen okuyun.
Tartışalım, geleceği, hep beraber, kalıplardan uzak.