Sahi, ‘Eğitim Sarayı’ yok.
Hoş, ‘Adalet Sarayı’ var ama adalet yok.
Eğitim Sarayı yok, çünkü sarayda eğitim yapılmaz.
Sarayda sultan vardır, buyruklar vardır, kullar vardır.
Akademi, eğitim tarihinde bir ağaç altında öğreten filozofun okuludur. 2500 yıl öncesinde.
Eğitim her yerde, her koşulda, her zaman yapılır.
Yeter ki, ‘eğitim özgürlüğü’ olsun.
Bugün ülkemizde eğitimin öncelikli sorunu, ‘eğitim özgürlüğü’ olmayışıdır.
‘Eğitim özgürlüğü’ eğitimin temel eksenidir.
Bilme özgürlüğü.
Sorma özgürlüğü.
Eleştiri özgürlüğü.
Tartışma özgürlüğü.
Araştırma özgürlüğü.
Öğretmen özgürlüğü, öğrenme özgürlüğü, öğrenci özgürlüğü.
Bunların olmadığı yerde ‘eğitim özgürlüğü’ de yoktur.
Eğitimin özgür olmadığı yerde ‘Öğretmenler Günü’ nasıl kutlanır?
Akademisyenler bir bildiriye imza attığı için tutuklanırsa?
Akademisyenler bir bildiriye imza attığı için işten atılırsa?
Nuriye ve Semih hocalar açlık grevi yaptıkları için suçlanırsa?
Öğretmenler Günü nasıl kutlanır?
Muammer Aksoy bu ülkede düşünceleri yüzünden öldürüldü.
Bahriye Üçok bu ülkede sözleri yüzünden öldürüldü.
A. Taner Kışlalı bu ülkede yazdıkları yüzünden öldürüldü.
Üçü de profesördü, akademisyendi.
Öldürüldüler.
Günümüzde de işlerinden atılıyor, tutuklanıyorlar.
Hangi akademisyen geleceğine güven duyabiliyor?
Hangi öğretmen yarınından emin olabiliyor?
Özgür düşünen hiçbir öğretmen.
Özgür davranan hiçbir akademisyen.
Eğitimin üzerinde sarayın gölgesi var.

***

Eğitimin üzerinde sarayın gölgesi var.
Saray, kara bir gölge olarak eğitimin üzerine çöküyor.
Miniklere Kâbe tavafı. Kızlara tesettür. Erkek çocuklara namaz takkesi.
Büyüdükçe Kuran kursları. Toplu namazlar.
Hepsine dinsel değerler. Namazın orucun erdemi. Cihat.
İmam hatip eğitimi. Arapça. Siyer-i Nebi.
Evrim kuramı mı? Günah. Kâfirin fikri.
Laiklik mi? Zındıklık. Dinsizlik.
Bunları öğretirsen güvence altına girersin.
Yoksa ip üstündesin, bilesin.
Öğretmensin. Sınıftasın, öğretirsin.
Ama gözetim altındasın.
Yaptıkların denetlenir, sorgulanır.
Öğretmenler Günü’nü kutlayayım da nasıl olacak bilmiyorum.

***

Atatürk eğitimin güneşidir.
Onun ışığı her zaman geleceğin yolunu aydınlatır.
‘Öğretmenler,
Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür nesiller yetiştiriniz’,
sözü onundur.
Bu söz bütün eğitimin özüdür.
Eğer Türkiye uygar bir ülke olacaksa,
ancak ve ancak özgür eğitimle olacaktır.
Evrensel değerlerle yetişen,
özgür aklı rehber yapan,
özgür iradesine sahip olan,
düşünen, soran, tartışan
cesur yaşamayı seçen
insanların ülkesi uygar olabilir.
Özgür düşünceli insanlar yetiştiriniz.
Özgür kültürlü insanlar yetiştiriniz.
Adil, vicdanlı insanlar yetiştiriniz.
Böyle insan olunuz,
böyle insan yetiştiriniz.
İnanın ki, yaşamaya da değer.
Ölmeye de değer.
Sizin ‘Öğretmenler Gününüz’ kutlu olsun...