Almanlar bugün sandık başında.
Seçimlerin en akılda kalan olaylarından biri, aşırı sağ AfD (Almanya için Alternatif) Partisi liderlerinden Alexander Gauland’ın, “Uyum Bakanı” Aydan Özoğuz’a “Alman kültürünün ne olduğunu daha anlamamış, ona bunun ne olduğunu iyi anlatın ki bir daha buralara gelemesin. Böylece Tanrı’nın yardımıyla kendisini Anadolu’ya gönderir, başımızdan defederiz” demişti.
Alice Weidel ile partinin eş-lideri konumunda görünen siyasetçinin bu sözleri skandal olmuş, “Gizli Führer, Nazi gibi konuşuyor” yorumlarına yol açmıştı.
Bugün sandıklar açıldığında Almanya’yı bekleyen en büyük kâbus, işte bu profildeki bir partinin beklendiği üzere 3. sıraya oturması olacak.
Kamuoyu yoklamalarına göre Merkel’in Hıristiyan Demokratlarının (CDU) 1., Martin Schultz’un Sosyal Demokratlarının (SPD) 2. olması beklenirken, Liberaller (FDP), sol kanattaki Linke ve aşırı sağ AfD “3. sıra” için yarışıyor.
Kamuoyu yoklamalarında yüzde 12-15 bandındaki AfD, “3. parti” olmaya en güçlü aday olarak görülüyor. Bu, 100’e varabilecek büyüklükte bir milletvekili ekibi demek. Böylece II. Dünya Savaşı’ndan bu yana ilk kez Alman Parlamentosu’na bu büyüklükte Nazi mirasçısı bir parti girecek.

1930’lardaki gibi
Tarihin garip tecellisi şu ki Almanya’da oy kullanan Türklerin bir kısmı, Erdoğan’ın da teşvikiyle, bu Nazi artığı partiye oy verecek.
Erdoğan, Nazi benzetmeleri kullanarak esip üfürdüğü Merkel’in partisi başta olmak üzere, koalisyon ortağı Sosyal Demokratlara, muhalefetteki “Yeşiller”e oy vermeyin demişti. Bu şekilde Türklerin oylarını, aşırı sağ AfD ile aşırı sol uçtaki Die Linke misali partilere yönlendirmişti...
Die Linke, malum... AKP’nin Türkiye’de savunduğu değerlerle taban tabana zıt değerleri savunuyor.
Beri yanda, “Nazi pratikleri uygulayan Merkel’e oy vermeyin” diyerek seçmenleri AfD’ye yönlendirmek, yağmurdan kaçarken doluya tutulmak oluyor.
AfD’nin bir numaralı ismi Alexander Gauland’ın skandal açıklamaları, sırf “Aydan Özoğuz’u defetmek” temennisiyle sınırlı değil. O aynı zamanda “Almanya’nın I. ve II. Dünya savaşlarındaki askerleriyle gurur duyması gerektiğini” söyleyen biri. Araştırmalar ayrıca, 4 yıl önce kurulan AfD’nin en güçlü olduğu kentlerin, 30’lardaki Nazizm destekçisi kentler olduğunu gösteriyor.
Bu, partinin, gerek tarihi gerek coğrafi açıdan Nazi geçmişle bir devamlılık çizgisi arz ettiğini gösteriyor.
Türklerin ufak bir kesiminin de olsa oylarını “propaganda” etkisiyle böyle bir partiye yöneltecek olması, “En Alttakiler” kitabının yazarı Günter Wallraff’ın ifadesine başvurarak söylemek gerekirse, en hafif deyimle “trajik”.
Erdoğan’ın Alman seçimlerine ağır biçimde müdahil olduğunu belirten Almanya’nın tanınmış gazetecisi, ülkesinde Erdoğan propagandasının en etkilediği kesimin, gettolaşmış, Almanca bilmeyen Türkler olduğunu söylüyor ve bu Türklerin, oyunun ortasına sıkışmış olmasını “trajik” sözcüğüyle niteliyor.
“En alttakiler” dışındaki Türklerin büyük çoğunluğunun beri tarafta, Türkiye’de Erdoğan’a oy kullanmalarına karşın “acı vatan”da, pragmatik bir tercihle, başta SPD olmak üzere çıkarlarını temsil eden partilere yönelmeleri bekleniyor.
2017 seçimlerinin biricik soru işareti AfD’nin ürkütücü yükselişi ardında 30’lardaki gibi gene ırkçılık ve ekonomik faktörler var.
Merkel döneminde işsizlik rakamlarının düşmesine karşın, zengin-fakir uçurumunun büyümesi, göç ve küreselleşme olgusunun mağdurlarının çoğalması, orta sınıfın daralması bu partiye ilgiyi artırıyor.
Bu iki faktöre ilaveten “Alman kimlik sorununun” öne çıkması da AfD’ye yarıyor.
AfD’nin başarısının çapı kadar Merkel’in başarısının çapı da bu seçimde çok büyük önem taşıyacak.
Hıristiyan Demokratların 1. parti çıkacağından ve Merkel’in 4. kez başbakanlık koltuğuna oturacağından kimse kuşku duymuyor.
Ama Alman Şansölyesi’nin sandıkta elde edeceği yüzdenin oranı, Merkel’in Almanya ve Avrupa’daki gücünün ölçüsü sayılacak.
Almanya’nın markası haline gelen Merkel’in, yıldızının aynı güçle parlayıp parlamayacağını bu geceden sonra görüp izleyeceğiz.