Bu yıl 19.’su düzenlenen İzmir Kitap Fuarı yine okurla yazarın buluştuğu güzel bir zemin oldu. 19-27 Nisan tarihleri arasındaki fuara 5 yıl aradan sonra ilk kez katıldım. Öncesinde ise kuruluşundan beri katılımcısıydım. Esaretteki günlerde de mektuplarımla ve özgürlük mücadelesine omuz verenler aracılığıyla yerimi aldım. Bu kez okurla hem gönül gönüle hem yüz yüze idik.
Balbay’a Özgürlük Girişimi’nden arkadaşlar, içerideki esareti dışarıya duyurma cesareti gösteren yürekli insanlar olarak kitap fuarını da bir mücadele zemini olarak paylaşmışlardı. Onlarla bu kez arada mahkeme salonunun katı kuralları olmaksızın buluştuk. Girişim zaten sadece Balbay’ın özgürlüğü için değil, bir sembol etrafında tüm yurtseverlerin özgürlüğüne kavuşması için mücadele vermek amacıyla kurulmuştu. Bu anlamda varlığını sürdürme sorumluluğunda.
Söyleşi sonrası kitap imza bölümünde de Gülten Dayıoğlu, Prof. İlber Ortaylı, Uğur Dündar, Tuncay Özkan, Atilla Sertel’le yan yanaydık.

***

26 Nisan Cumartesi günü saat 13.15’te söyleşiye başlarken İzmirlilere sabah ne yaptığımı anlatıp düşüncelerimi paylaştım... Sabah saat 08.30 sıralarında eşofmanlarımı giyip Kordon’a koştum... Cumhuriyet Meydanı’ndan Gündoğdu’ya doğru yöneldim. Koşu, bisiklet, yürüme yolu ayrı ayrı düzenlenmiş Kordon’un denize en yakın tarafından ilerledim. Balık tutanlara rasgele dedim. Üniversite yıllarımızın pis kokan Kordon’u gitmiş, yerine insanların kıyısında rahatça oturabildiği, dahası balık tutabildiği bir deniz kıyısı gelmiş.
Gündoğdu, sabahın o saatinde de kalabalıktı, ama güvercinlerle... Yüzlerce güvercinin biri inip biri kalkıyor, çimenlerin, Kordon’da iz bırakarak dolaşan insanlardan arta kalanların tadını çıkarıyor.
Çevrede de bir dizi başı boş köpek vardı. Kulakları kimliklenmişti...
Hızımı alamadım, Gündoğdu’dan fuar alanına geçtim. Montrö kapısından girdim, Halikarnas Balıkçısı Cevat Şakir Kabaağaçlı’nın büstünü selamlayıp koşu alanına girdim. Pisti iki yandan kuşatan ağaçlar tepede buluşmuş. Palmiyeler daha da boy atmış, onları saran sarmaşıklar adlarına yaraşır bir iş çıkarmış. Arada gelen güzel kokuların hangi bitki kümesinden çıktığını bulmak güzel bir saklambaç oyunuydu.
Tam ortasından otoyolların geçtiği, kente kimliğini veren ağaçların ve meydanların katledildiği Ankara’dan gelen bir kişi olarak İzmirlilere, kentin kıymetini bilmelerini diledim... Eğer çevreye öncelik veren başkanlar gelmeseydi AKP’nin temsil ettiği zihniyet Kordon’dan da otoyol geçirecekti. Çalışmaları başlamıştı bile...
İzmir’in çevreci başkanlarına selam olsun...

***

İzmir Kitap Fuarı yine 400 binin üzerinde kitapsever ağırladı.
Güzel, ama yeterli mi?
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) geçen günlerde kitap okuma alışkanlığına ilişkin rakamları yayımladı.
26 ilde 6212 kişi arasında yapılan araştırmaya göre insanımız günde 6 saat televizyon izliyor, 3 saat internete giriyor, 1 dakika kitap okuyor.
Yanlış okumadınız, kitap okumaya ayrılan ortalama süre sadece 1 dakika.
Bu rakam orantılı olarak değerlendirildiğinde AB ülkelerinde kitaba ayrılan süre yüzde 20’nin üzerinde. İngiltere ve Fransa’da yüzde 21, Japonya’da yüzde 14, ABD’de yüzde 12, Türkiye’de ise yüzde 0.1. Yani binde bir.
Kötü, ancak...
İşte o binde birlik dilim bile ne olursa olsun umudumuzdur.
Karanlığı oradan yırtacağız.
Bu istatistik yelpazesine karşın kitap fuarlarını düzenleyen dostlara, fuarlara vücut veren okurlara, onlara ulaşmaya çalışan özgür kalemlere selam olsun...