Umutlar paramparça, hayatlar dilim dilim, acılar yüreklerin en derinliğinde...
Çığlığın yerini suskunluk almış...
Cumhuriyet’in birinci sayfasında yer alan, Yüksekova’dan geride kalanlara, yanmış, yıkılmış konutlarına dönmek isteyenlere bakıyorum.
Sokağa çıkma yasağı 78 gün sonra kaldırıldı, Yüksekova burası.
7 büyüklüğünde bir deprem mi olmuş, savaş mı?
Azgınlaşan terör, hendeklerle tanklar arasında kalmış bir kent.
Arkadaşımız Mahmut Oral’ın yazdıklarını okurken yüreğimin derinliğinde bir acı duyuyorum.
Kimi evlerin duvarlarına insanı aşağılayan yazılar, sloganlar, küfürler yazılmış.
İşte tam burada duruyorum:
“Bu düşmanlığın sonu nereye varacak?”
Elbet terörü lanetleyeceğiz, PKK’nin acımasızlığını, giderek azgınlaşacağını göreceğiz.
Ancak Yüksekova’da yaşayan tüm Kürtleri potansiyel terörist olarak görmeyeceğiz. O ilçede ve tüm Güneydoğu kentlerinde aynı görüntüyle karşılaştık.
Lice, Cizre, Silopi ve daha pek çok yerde...
Baskıyla, şiddetle insanları körleştirmek, hayatları yok etmek insanlık dışı bir olgu değil midir? Kana kan intikam duygularının üzerine benzinle gidilir mi?
Bu soruları sormalıyız kendimize!
Terör örgütü hendekleri kazarken, evleri cephaneliğe dönüştürürken devletin askeri ve sivil istihbarat birimleri ne yapıyordu?
Bu ülke ölümlere alıştırıldı, Uğur Mumcu’yu, Musa Anter’i, Hrant Dink’i, devletin emniyet müdürü Gaffar Okkan’ı, son olarak Tahir Elçi’yi düşman belleyip öldürtenler kimlerdi?

***

Ülkeyi yönetenler çözüm süreciyle PKK’ye silah bıraktırıp siyasete kanalize edeceklerini düşünüyorlardı 2014 yılında.
Bunu yapmaya çalışırlarken HDP’yi yüzde 10 seçim barajının altına çekmek istiyorlardı...
Komik olan da buydu zaten...
Böyle bir düşünce çelişkiydi... AKP bu yüzden bölgede ters köşe geldi.
7 Haziran 2015 ve 1 Kasım 2015...
7 Haziran AKP için yıkımdı, 1 Kasım diriliş...
Suruç’u, Ankara katliamını anımsayın...
Terör ne zaman ivme kazandı düşünün!
Uzun uzun anlatmama gerek yok; ölenler, şehit düşenler bizim insanlarımız, gençlerimiz değil miydi?
Şimdi deniyor ki:
“Terör örgütünün bir ucu Meclis’te!”
Beş milyon oy almış bir siyasi partiyi terörist olarak görmek doğru mu? İzmir’den bile 2 milletvekili çıkarmış bir partinin milletvekillerinin dokunulmazlıklarını kaldırarak ne elde edeceksiniz?
Terör hız kesmiyor, tırmanıyor, olan bu ülkenin askerine, polisine oluyor...
Analar ağlıyor, gözyaşı döküyor, kentler harabeye dönüyor, viran evlerin duvarlarına küfürler yazılıyor...
Yıllar çabuk geçiyor...
30 Mart 2014 seçimlerinden önce dönemin Başbakanı Erdoğan, Urfa’da ve Suruç’ta konuşmuştu.
Şivan Perwer’den söz etti, barıştan, çözüm sürecinden, gençlerin ölmesinden...

***

Baharlar geçip gidiyor memleketimde...
Acı olan ama gerçek bir olgu daha var:
“HDP yakasını Kandil’e kaptırmış kurtaramıyor.”
Doğrudur!
Demirtaş, tek başına Kandil’le mücadele edebilir mi?
Zaten Kandil, Demirtaş’ı istemiyor...