AKP Diyarbakır Milletvekili Galip Ensarioğlu açıkça söylüyor:
- Parlamenter sistem işimize gelir. Yargı da bizde, yürütme de bizde, yasama da bizde...
Hani biz söylesek iftira derlerdi, şimdi Sayın Ensarioğlu söyleyince ne oluyor? “İtiraf” değil mi?
Adalet Bakanı Bekir Bozdağ bu açıklamayı tevil gereğini duymuş:
- Sayın Ensarioğlu hukukçu bir arkadaşımız değil. Yargı bağımsızdır. Milletin yargısıdır.
İkisinden biri doğruyu söylüyor, biri yalan söylüyor. Hangisi acaba? Ne dersiniz? Yargı bizimdir diyen Ensarioğlu mu, yoksa yargı bağımsız diyen Bekir Bozdağ mı doğru söylüyor?
Dilerseniz bir somut örnekle açalım soruyu:
Bildiğiniz gibi, tarihin en fahiş hukuk skandallarından biri olan Balyoz davasını Yargıtay 9. Ceza Dairesi 9 Ekim 2013’te karara bağlayarak, 237 sanığın cezasını onadığını açıkladı.
Daha sonra, cezası onanan sanıklardan kimileri hakkında hükmolunan tazminatlardan da anlaşılacağı üzere, Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarihe geçecek bir hukuk cinayeti işlemişti.
Bir ufak bilgi: Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nde Balyoz davasına bakan yargıçların başkan hariç tamamı, Abdurrahman Kavun, Fikriye Şentürk, Ahmet Toker ve Hamza Yaman Yargıtay’a üye olarak, Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun (HSYK) yapısının tamamen değiştirildiği 2010 referandumundan sonra, 24 Şubat 2011’de atandı. Referandum öncesi Yargıtay üyesi olan tek hâkim, Başkan Ekrem Ertuğrul’un 9. Ceza Dairesi’nin başkanlığına atanma tarihi ise 24 Ekim 2011.

***

Şimdi Yargıtay 9. Ceza Dairesi somutunda söyleyin kim haklı? Bozdağ mı yoksa Ensarioğlu mu? Hemen belirteyim ki, yargının bağımsız olmadığını vurgularken doğru söyleyen Ensarioğlu’nun ileri sürdükleri de açıklanmaya muhtaç.
Sayın Ensraioğlu “yargı bizim” derken, kimi kastediyor? AKP’yi mi? Genel Başkanı Başbakan Ahmet Davutoğlu ile birlikte partinin üst yönetimini mi? AKP kurultayını mı? AKP Parti Meclis Grubu’nu mu?
Hiçbiri değil! “Biz” derken kastedilen “O” dur. Sloganı “Ben sen, biz siz yokuz O var, sadece O” olan AKP’de tek yetkili, tek etkili, tek kutsal makam vardır: O.
Parti üyelerini ve yöneticilerini O seçer, parti organları onaylar, milletvekillerini O seçer, millet seçimi tekemmül ettiren formaliteyi yerine getirir. Yürütmeyi O seçer, başbakan ilan eder. Her şeyi O seçer, ama her şeyi, hatta Vodafone Arena’nın açılış gününe gelecek olan kişilerin listesini bile O gözden geçirip, onaylar, sonra açılır stat kapıları.
Parti yöneticileri ona karşı sorumludurlar. Yasamanın çoğunluk kanadının üyeleri kendilerini seçen O’na karşı sorumludurlar. Ensarioğlu’nun “bizim” dediği yasamanın çoğunluğu da, yürütmenin tümü de, yargının büyük bölümü de O’na karşı sorumludurlar.
Herkes, her şeyden O’na karşı sorumludur. Bir tek kimseye karşı sorumlu olmayan vardır, o da O’dur.

***

Tabii bu durumda, yasamanın yürütmenin ve yargının, tüm erklerin, tüm fertlerin, herkesin yalnızca ona karşı sorumlu olduğu, onun tarafından atanıp azledildiği sistem, aslında görüntüsü parlamenter de olsa parlamenter rejim değildir. Bugün Türkiye’nin içinde debelendiği çıkmazın sorumlusu olarak parlamenter rejim gösterilemez. Uygulanan parlamenter rejim değil ki.
Türkiye’de parlamenter rejimin var olabilmesi için siyasi partilerin yöneticileri ve milli iradenin temsilcilerinin tek yetkili makam O tarafından atanmalarının sona ermesi gerekmektedir.
Milli irade, ancak temsilcisi oldukları söylenenlerin atama ile seçime girmelerinin sona ermesiyle anlam ifade edebilir.
Bugün yürürlükte olan parlamenter sistem falan değil, parlamenter kostümlü “O rejimi”dir. Varılmak istenen yer ise ileri sürüldüğü gibi, başkanlık sistemi değil, başkanlık etiketli bir O egemenliği sistemidir.
Evet şu anda yazılmakta olan “O’nun hikâyesi”dir.