YARIN başlayacak olan Kıbrıs görüşmelerinin yılan hikâyesi olmaktan çıkıp artık ortak bir çözümle sonlandırılması için zemin hazırlanmışa benziyor. “Bağımsız iki devlet yerine” iki ayrı devletin “federe” olmasıyla oluşturulacak bir “federasyon”un çözüm açısından taraflarca istenen iki kıstası da karşıladığını dost düşman herkes kabul edecektir: “Tek devlet ve tek vatandaşlık” mı isteniyor? Buyurun size, federatif çözümün merkezindeki “Kıbrıs Federal Cumhuriyeti” olarak tek devlet ve onun ortak vatandaşlığı olarak “Federal cumhuriyetin vatandaşlığı”. İki devletlilik ve iki ayrı etnik kimlik mi beklenmekte? Alın size federe toplumların kendilerine özgü farklı etnik kimlikleri.
Görüldüğü gibi, şimdiye kadar ayrı ayrı gerçekleştirilmiş devlet yapılarını federasyonla birleştirmek ve etnik kimliklerini özgürce yaşaması gereken toplumları bir federatif yapı içinde yan yana getirmek sorunu bitirmeyi büyük ölçüde kolaylaştıracaktır.
Bu süreci çabuklaştıracak asıl etken, genellikle iddia edildiği gibi uluslararası kuruluşların ve uzaklardaki devletlerin politikacılarınca hazırlanmış formülleri zorlama yöntemlerle adadaki toplumlara kabul ettirmek değil, toplumların ve anavatanlarının inisiyatifleriyle oluşturulmuş ortak gelişme programlarının uygulamak olmalıdır. Bu bakımdan KKTC’nin mutlaka bu tür önerilerle masaya gelmesi hedeflenmelidir.
Ayrıca, bütün çözümün Birleşmiş Milletler’ce ve tarafların anavatanlarınca sağlam garantilere bağlanmasına öncelik verilmelidir.
Türk diplomasisinin bu konuda ortaya koyabileceği başarı Türkiye’nin Doğu Akdeniz’deki ağırlığını artırmanın başlıca yollarından biri sayılmalıdır. Kıbrıs konusu, hukuk alanındaki yanlış uygulamalarla ağır örselenmelere uğramış Türk Deniz Kuvvetleri’nin Akdeniz barışındaki rolünü yeniden anımsatması açısından da büyük önem taşıyor.