Seçimler yaklaştı. Kaç parti, kaç lider halktan oy isteyecek, biliyor musunuz? Koca bir liste yayımladılar. Otuz mu, kırk mı, daha mı çok parti seçime katılacak?
Neden böyle? Birkaçı birleşse de öyle ortaya çıksa daha iyi olmaz mıydı? Ya da bir büyük parti ile geçici bir anlaşma yaparak seçim yarışına girselerdi.
Olmaz, olamaz. Kendilerini göstermek isteyen kişiler çok. Az da olsa adları duyulur? O kadar...
İlk aklıma gelen bu partilerin tek bir listede toplanması, ama benim hiç umudum yok. Hiç değilse sola yakın olanlar ile sağa yakın olanlar bir araya gelse.
Bütün bu seçim ittifakları Batı ülkelerinde yaşanır. Bu yüzden yüzlerce parti görüşü diye bir şey de olmaz, yakınlıklar onları birleştirir. Seçmen de kendi eğilimine göre bir seçim yapar.
Ülkenin derdi çok, saymakla bitmez. İktidara öyle insanlar gelmeli ki halkımızın çektiği acılar, üzüntüler bitsin, azıcık nefes alabilsin! Ama görünürde öyle bir durum yok. Yine herkes kendi davulunu çalacak, zurnasını öttürecek...
Bu durumda seçim sonucu üç aşağı beş yukarı belli. On bir yıllık tek başına iktidarda olan Tayyip Bey’in partisidir kazançlı çıkacak olan.
Önceden söylemek zor ama kaçınılmaz bir sonuç şimdiden önümüzde. Bu çaresizliği değiştirmenin yolu, var olan gücün parçalanmadan bir araya gelmesidir.
Bir Mustafa Kemal benzeri kurtarıcı nerde, tarihimizde geldi, devrimlerini yerleştirdi. Ama şimdi yeni Mustafa Kemal gençliğinin kendini toparlaması gerek. Belki ancak o zaman...