Başlığı Oktay Abi’nin 29 Haziran 1981 tarihli Cumhuriyet’teki “Evet-Hayır” köşesinin başlığından ödünç aldım. Gazeteden çeşitli nedenlerle ayrılanları konu aldığı yazısının başlığını “Gelip Geçiyoruz!” diye atmıştı.

Özel arşivimin başköşesinde durur. O yazıda kendisinin gazetecilik yaşamöyküsünü de şöyle özetlemişti:

“1950’de gazeteciliğe başladım, ama basınla ilgim çok daha eski tarihe kadar gider. Kendimi bildim bileli ‘yazar’ olarak dergiler, gazeteler dünyasında yaşadım. Okul çağlarından başlar bu yaşantı... / 1943’te Serveti Fünun-Uyanış sekreterliğinden, çeşitli gazete ve dergilerde yayımladığım yazılardan geçer mesleki deneylerim... 1950’den sonra da Vatan’da kitap tanıtma yazılarım, edebiyat eleştirilerim, gece çalışmalarım, daha sonra köşe yazarlığım. 1969’dan bu yana da Cumhuriyet’teki yazarlık yaşantım.”

***

Oktay Abi’nin vefatıyla hem Türk yazını hem Türk basını önemli bir kayıp daha yaşadı. Oktay Abi’yle daha Vatan gazetesinde çalışırken tanışmıştık; sonra Cumhuriyet’te kapı yoldaşı olduk. Bağımsız bir yazar olarak ülkemizde örneği pek sık görülmeyen bir köşe yazarıydı. Cumhuriyet gazetesindeki köşe yazısı nedeniyle 12 Eylül faşizminin hapse mahkûm ettiği yazar olarak da basın tarihimize geçmişti.

***

20 Nisan 2012’de Akyaka’daki edebiyatçı dostlarının düzenlediği “90’ıncı yaşına adım atma” şölenine 2013’te kaybettiğimiz Sevgili Ertin Akgüç ile katılmıştık. Oktay Abi’nin “Sağlığınıza” dilekleri arasında kaldırdığı rakı kadehine eşlik etmiştik.

***

Bir ara yaşamaktan şikâyetçi olmaya, ölümü istemeye başlamıştı. Bu beklentiyi eşi Ayla Hanım ve sanatçı dostu Hamdi Yücelen’in çabaları erteletmeyi başarmıştı.

***

Üstat Elif Naci, Agop Arad, Melih Cevdet Anday, Sami Karaören ve benim katıldığım kâh Cemiyet Lokali’nde, kâh Kumkapı’daki bir meyhanedeki söyleşili zamanlar bir bir gözümün önünden geçiyor.

***

Atatürk Türkiyesi’nin yozlaştırılmasını “Önce Ekmekler Bozuldu” ile dile getirmiş, direniş umudunu da “Atatürk Bir Gün Gelecek”le sürdürmüştü.

***

Yazın ve gazetecilik yaşantısı boyunca “ve” bağlacını hiç kullanmamış oluşu da yazarlık disiplininin sanırım en önemli göstergesidir.

***

Oktay Abi de gelip geçti, ama romanları, öyküleri ve yazıları ile yaşamayı sürdürecek.