Kirli siyasetin içinde volta atarken biz senin kaderini unuttuk Kader...
Hukukun, adaletin ölüm döşeğinde olduğu canım ülkemde biz rüşvetle, yolsuzlukla, baskıyla, zulümle cebelleşirken sen bir yıldız gibi kayıp gittin...
Sen de bu yalan dünyanın karanlık kuytularında, sen de diğerleri gibi acının, hüznün coğrafyasında yaşıyordun oysa.
Ölümün o beyaz yüzü, çocukluğun, çocuk gelin oluşun sıradan bir hayat hikâyesiydi...
Senin gibi Kader’lerin, Necla’ların, Ayşe’lerin, Ceylan’ların öyküsünü çok yazmıştım oysa...
Alaca bir öfkede sizi anlatmıştım!
Siirt Pervari’den gelen bu ölüm haberi ne ilkti ne de son olacaktı...
12 yaşında Siirt’e gelin gittin...
Beyaz gelinliğin içindeki fotoğrafın...
Çocuksu yüzün...
Kırağı vurmuş kirpiklerin...
Bakışın...
13 yaşında anne olmuştun...
Doğurduğun ikinci çocuk ölmüştü...
Çünkü sen de çocuktun!
O cehaletin kör kuyusu, o vahşet!
Hayata vurulan zincir, namludan çıkan kurşun.
Sana nasıl kıydılar Kader!
Silahın tetiğini çeken el, o coğrafyada o kadar kolay ki Kader.
Sen bunu bilmiyordun...
Ceylan bir mermiyle öldürülmüştü, 13 yaşındaki Uğur Kaymaz babasıyla birlikle evlerinin kapısı önünde...
Uğur’un çocuk bedeninde 13 kurşun.
Belki bunların hiçbirini duymadın sen...

***

Bu topraklar kimsesizler mezarlığı gibidir Kader...
Binlerce yıllık uygarlık tarihi yazılmıştır oysa yaşadığımız coğrafyada.
Tarihin, kültürün ve uygarlığın...
İnsan olmanın! Hayatın!
Dağların, ormanların, vadilerin, akarsuların...
Üç yanı denizlerle çevrili güzel yurdum, insanın tüm bu uygarlığının çiçeklenmiş bahçelerinde sarılmıştır hayata.
Son 30 yılda binlerce insanımız öldü, genç ve yaşlı...
Çocuklarımız öldü...
Kimisi teröre kurban gitti, kimisi örtülü bir savaşa...
Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Ermeni hiç fark etmedi...
Kayıp çocuklar, kayıp insanlar ülkesidir benim yurdum!
Dağlarına hiçbir zaman bahar gelmedi!
Sen de öldürüldün Kader!
Şimdi senin kemik yaşının 16 olduğu tartışılıyor...
Senin için deniyor ki:
“Bunalıma girdi ve intihar etti!”
Hep böyledir töre cinayetleri aşiret toplumlarında...
Kardeş kardeşi de öldürür, bir yakını, kocası, sevgilisi...
Çünkü kadının değeri yoktur bu toplumda Kader!

***

Van’ın Çatak ilçesinden Siirt’in Pervari’sine gelin giden çocuk, Kader...
Kemik yaşın 16 olsun tamam!
İki yıl önce gelinlik giydin, yani 14 yaşında...
Çocuksun henüz!
Nikâhın yok!
Evet var!
İmam nikâhı...
Nasıl kıydılar sana...
Şimdi gerçek yaşını belirlemeye çalışıyorlar...
Gerçek yaşın 16 olsun, ne fark eder!
Bu ülkede hukukun vicdanı yok, bu ülkede yüreğinde insan sıcaklığı olan siyasiler yok, adalet yok...
İnsanlık yok Kader, insanlık yok!
Kör bir bağnazlığın içindeyiz toplum olarak...
Adamın biri ne diyor:
“Çaldılarsa benim paramı çaldılar sana ne?”
Benim ülkemde bayraklar tabutlara sarıldı, benim ülkemde genç ölüler dağlarda kaldı, benim ülkemde Berfo Ana’lar çocuklarının kemiklerini bulmak için yollara düştü...

***

Benim ülkemde Cumartesi Anneleri gözyaşı döküyor her gün...
Acının, felaketin büyüklüğünü hiçbir zaman anlayamadık biz...
Baskıya boğun eğdik, o şehitleri, etkisiz hale getirilen insanları umursamadık!
30 bin ölümüz var dedik toplam...
Peki, katil kimdi?
Ya senin katilin Kader, senin katilin kim!
Çok öldürülüyoruz çok, katiller bu yüzden bulunamıyor...