Zor bir konu, hiç üzerinde yazmak istemezdim, çünkü acıları deşiyor. Ama “soykırım işbirlikçileri” burada herkesin başına bu kabulü kaktıkça ve gündemi soykırım doldurdukça, eh yabani kalamıyorsun, mecbursun... Papa’nın soykırımı şaraba banmış kutsal ekmeğe dönüştürmesinden girmiştim konuya, şimdi bizim işbirlikçiler kuyruğa girip bir kilisede, ağızlarını açmalılar ve bu dolmayı da yutmalılar... Kutsal dogmalar bunu gerektirir. Şimdi bir kitapla sürdüreceğim.
“Tarihi okumak”ta iki yöntem var: “Tek olay”a odaklanırsın. İkincisi ise olaya süreçleri içinden bakarsın. Benim tarih okumam genellikle ikinci türdür. Ermeni meselesine “soykırım” gözlüğüyle bakanlar, tarihe “tekil olaylar”la bakar ve “Hah işte! Evreka!” diye sıçrar. Tehcir’i bile “soykırım” görenler var. Bu “kendi kafalarında” bulup çıkardıkları mıdır, yoksa başkalarının yaptıkları mamayı mı yemekteler, kendileri bilir.
Neyse yazı bitecek ve Dr. Mehmet Perinçek’in “Ermeni Milliyetçiliğinin Serüveni” kitabı da güme gidecek. M. Perinçek, Rus arşivlerini tarayan bir bilimci. Bu arşivlere girmeden Ermeni Meselesi’ni anlamak zor. Ama bizim “soykırımcı işbirlikçiler” diyebilirler ki: “Olay Anadolu’da geçiyor, Rusya’da değil!” Onları kaleme doladığıma bakmayın, eğlencesi işin, yazı sizlere!
Perinçek, Ermeni milliyetçi hareketine odaklanıyor bu kitabında. Durup dururken bu tehcir de nereden çıktı, dememek için. 1850’lerden itibaren Ermeni milliyetçiliği gelişiyor. Ayrı devlet istiyorlar. Ermeni milliyetçiliğinin “teorisyeni” G. Artsruni üstelik ırkçı temellerini atıyor. “Doğu Sorunu” olarak, Türklerin (hatta Kürtlerin) Anadolu’dan kovulması ve medeni, uygar, ari ırk, Ermenistan’ın kurulmasını istiyor. Neler diyor neler! Kime diyor bunları? Salt Ermenilere değil, Batılılara: Gelin buraları temizleyin, Avrupa’nın uzantısı bizleri egemen kılın!
Taşnak Partisi, Osmanlılarda en hızlı çete, cinayet, baskın, her şey var. Doğu Sorunu Türklerin defedilmesi sorunu! Bağımsızlık sırası Ermenilere gelmiştir, özgürlük için ayaklanın, der... Adına pul bile bastırır Ermenistan. Birinci Dünya Savaşı en uygun ortam. Osmanlı’yı bölüşme sorunu. Ermeniler bu bölüşüm için kendilerini ortaya koyuyorlar; her bir emperyalist gücün portföyünde Ermenilerle ittifak, onları kendi amaçları için kullanmak var. Çok net ve açık.
Rus ordularıyla birlikte Doğu’nun, Van-Diyarbakır’a kadar Ermenilerle işgali... İstanbul’da, Anadolu’da Ermeni çetelerinin saldırıları... Osmanlı, böyle koşullarda tehcir kararı alıyor.
Perinçek, süreci çok yönlü ve yeni belge ve bilgilerle anlatıyor. Bilmediğimiz tonla olay.

Medeni ol, soykırımı tanı
Mesele, “Medeni ol ve soykırımı tanı” ile açıklanabilecek gibi değil... Veya medeni olsaydın da “Her milliyete bağımsızlık verirken Ermenilere de verseydin” lafı güzafla da geçiştirilecek gibi değil. Osmanlı vermedi, parçalayarak ve sökerek aldılar. Balkanlar’dan da Türkleri öldüre öldüre attılar. Birinci Dünya Savaşı ve öncesinin vahşi doğasında, etnisitelerin birbirini yediği zamanlar.
Bizim soykırımcı yazarların tek kulağı duyar, tek gözleri görür. İşbirlikçiliğin dayatmalarını kabul etmenin “medenilik” olduğunu vaaz ederler. Arkalarındaki adamları da Türkiye’nin Ermeni meselesinde yalnız kaldığını manşetlerden alayıvala ile ilan eder ve Türkiye’nin artık soykırımı kabul etmesinden başka çaresi kalmadığını sevinçle duyurur. “Soykırımı kabul etmenin” ilericilik, aydıncılık, üstelik sosyalistlik olduğu mavrasını mı zokasını yutturacaklar, kendileri de böylece parlayacak, vitrine konacaklar!
Bazıları sonraki adımı attı bile: Evet milyarlarca doları ödeyeceksin, noktasındalar. İşbirlikçilerimizden “evet topraksa topraklarını da vereceksin” diyen oldu mu bilmiyorum, ama o noktadalar. Diyarbakır, Van gibi “Ermeni eyaletlerini” versek, Kürtler ne der? Artık aralarında anlaşsınlar... HDP de “soykırımı” tanıdığına göre!
Ermeni diyasporasının 65 yıl boyunca adım adım inşa ettikleri, en son Papa Hazretleri’nin de destekleyerek Hıristiyan dini dolması/dogması haline gelmesine yol açtığı “soykırım”, bir dayatmadır. 1915 acısına yol açan olaylara destek veren emperyalistler, bugün soykırımcısın diyor. Diyaspora, Mustafa Kemal ve Kurtuluş Savaşı’nı bile soykırımın parçası sayıyor.
Kurtuluş Savaşı zaferine duyulan intikamcılığın da dışavurumu, sadece hadi len denecek durum.