Gül-Davutoğlu ve RTE ilişkisi gündeme oturdu. Bir süre izleyeceğiz, şimdilik nisana kadar.. Ama dedikodusunu ve “kulis” ardında saklanan her türlü atmasyonunu değil, siyasal analizini...
Biliyoruz ki RTE 4 yıldır Gül’ü(*), AKP dışına çıkarmak için uğraştı ve bunu başardı. Fakat siyaset iniş ve çıkışlar olayıdır. Dinamiktir. Bir yerde nokta konur, ama yeni bir parantez açılır ve oyuncular yeniden sahne alır. RTE, Davutoğlu’nu parti liderliğine ve başbakanlığa getirerek Gül meselesini noktalamıştı. Neden? Çünkü her ikisi de “lider”, “tepeye oynayan/ çıkan” politikacılardır. Tepelerde iki lider olmaz. Hele RTE tipi politikacılar, çevrelerindeki bütün eski-yakın arkadaşlarını genellikle tasfiye ederler. RTE için önemli olan tek şey var; dediklerini yapacak insanlar...
Gül’ün kendine özgü tarzı var, kavgacı değil, ılımlı. Etkilenmeye açık, topluma daha çok kulak verir. RTE’nin tersi.

***

Geçmişte RTE ile yaşadığı “siyaset çatışması”nda kavgacı olmadı. Tarzı değil. Ayrıca RTE’nin yıldızının yükseldiği dönemlerde onunla çatışmaya girilmez. Bunu bilir. Ama geçmişte, RTE karşısında alternatif siyaset ve düşüncelerini söyleyerek, kendi “siyaset programını” epey inşa etti, mesajlarını verdi ve farkındalık yarattı. Cumhurbaşkanlığı süresi bitince de köşesine çekildi.
Fakat Gül siyasetçi, 70-80 yaşında değil ki köşesine çekilsin. Yaptığı, bir “geri dörüş” için koşulların olgunlaşmasını beklemek.
Gül, siyasete geri dönecekse, şüphesiz lider olarak döner, başbakanlık veya parti başkanlığı... Milletvekili olmak için değil. Ama milletvekilliği, Gül için, süreç içinde inisiyatif almak ve görev üstlenmek için kolaylaştırıcı bir elbise...

***

Gül’ün milletvekilliği adaylığı kimden nereden çıktı bilmiyorum, ama önemli değil, AKP içindeki tasfiye olacaklarca ve “bu iş ancak Gül ile yürür” diyenlerce önerilmiş olabilir. Unutmayın, AKP’nin kurucu kadrosu üç koşul maddesiyle RTE’ce tasfiye ediliyor.
Gül, resmen milletvekilliği isterse, ne Davutoğlu ne RTE buna karşı çıkabilir. En azından bugünkü koşullarda. Nitekim her ikisi de “istiyorsa tabii” yaklaşımında bulundular. Ama Gül için şık olan şüphesiz ki Davutoğlu’nun daveti. Bu Gül’ün kişiliğine de uygun. Kendisi oldubitti yaratmak istemiyor. Cuma namazlarında sık sık siyasi mesajlarını veriyor her hafta.
Hangi koşullarda Gül adı siyasete sürüldü? Bu soru önemli ve sorunun ipucu burada.
• RTE-Davutoğlu yetki ve sorumluluk çatışması patladığında.
• Davutoğlu’nun Hakan Fidan’ı RTE’nin koltuğu altından çekip yanına aldığında.
• Vee en önemlisi, ekonomik krizin kapıyı koçbaşıyla dövdüğü koşullarda.
RTE, Davutoğlu’nu fena harcıyor. Merkez Bankası Başkanı ve hükümetteki arkadaşlarına fena saldırıyor. Fiili olarak adeta hükümet diye bir şey yok, ortada onun adına konuşan Cumhurbaşkanı var. Davutoğlu ABD’ye yatırımcı çekmek için gidiyor, ama yatırımcılar yönetimin RTE’nin elinde olduğunu bilerek uzak duruyor. Davutoğlu elinde koca bir sıfırla dönmüş gibi.
Dolar patlamış, Türkiye’nin her açıdan dışa bağımlı ekonomik yapısının müptela olduğu para girişi ve yabancı doğrudan yatırımlar düşüyor, hatta kaçıyor. Kriz ve sonuçları sanki seçim sonuna ertelenemeyecek gibi.

***

Bu koşullarda AKP’nin bütünleşik iktidar yapısının seçeneğe ihtiyacı var. RTE’yi dışarısı tamamen tüketmiş. Kriz, AKP’nin iktidarda kalmasının önünde en büyük tehlike. Ama AKP’nin bütün katman ve sınıflarıyla iktidarda kalması gerekir. RTE’nin iktidarda kalmayı sağlayacak seçenek olmaktan çıkması koşullarında, bunu sağlayacak tek lider olarak Gül’ü görenler çok fazla.
Yani Gül, AKP iktidarını sürdürebilecek ana seçenek görülüyor. Peki parti RTE’ye rağmen bunu yapabilir mi?
Evet! Hiçbir şey, iktidarda kalmaktan daha önemli değildir! 

----------------