Son yıllarda moda oldu artık:
Her seçim öncesinde...
Her Nevruz’da:
AKP iktidarı “Barış” haberi verir...
Öcalan“Barış” bildirisi yayımlar...
Bu ortamda “Görüşüyorsunuz diyen şerefsizdir” naraları ile gizli ya da açık görüşmeler devam eder...
Sonra taraflar birbirlerini samimi olmamakla ve verdikleri sözlere uymamakla suçlar...
Ve süreç devam eder!

***

Taraflar birbirini suçlar ama “Barış süreci” hakkında kuşku belirtenler de derhal “hain” denilerek susturulur...
Muhaliflerini böylece bastıran AKP, fırsattan istifade, “Barış” adına, anayasayı filan ayaklar altına alan “İç Güvenlik Paketi’ni” Meclis’e getiriverir!

***

Bu süreç bana Şekip Ayhan Özışık’ın “Ne zaman geleceksin” başlıklı nihâvend şarkısını anımsatıyor...
Hadi hep beraber, (ihanetle suçlanmamak için içimizden) mırıldanalım da, moralimiz düzelsin:
Ne zaman geleceksin
Bu kaçıncı bahar
Nerde o yeminler,
Hani nerde verdiğin sözler
Ne zaman geleceksin
Bu kaçıncı bahar
Ne zaman geleceksin
Seneler geçiyor
Bir ömür bitiyor
Nerde o yeminler
Hani nerde verdiğin sözler
Ne zaman geleceksin
Bu kaçıncı bahar
Ne zaman geleceksin

***

Kimin kimi kandırdığı, kimin kârlı, kimin zararlı çıktığı belli olmayan bir süreçtir gidiyor:
AKP, iktidarını, PKK ise varlığını ve gücünü korumaya çalışıyor.

***

Sonunda Kürtlerin somut istekleri, Mahmut Lıcalı’nın dün Cumhuriyet’te anlattığı gibi, AKP’yi seçim öncesinde sıkıntıya sokmamak için, demokrasi vurgusu ile kamufle edilerek on maddeye indirgenmiştir...
AKP’nin “İleri Demokrasi” anlayışı ise konuyu “İç Güvenlik Paketi” düzeyinde görmektedir!
Barışın gelmesi için daha kaç baharın geçmesi beklenecek...
Demokrasiyi sınırlayarak ve kısıtlayarak barışın gelemeyeceği ne zaman anlaşılacaktır?