Çocuklar gözlerini dünyaya açtığında, hayata “merhaba” derler, sevinçlerini, umutlarını gözlerinde birleştirirler...
Siz göremezsiniz onların ellerini, ayaklarını...
O saatlerde bir yerlerde çatışma vardır, bir yerlere ateş topu düşmüştür!
Süleyman Şah Türbesi havaya uçurulduğu saatlerde anne karnında bir bebek, belki hareketlendi, annesinin karnını tekmeledi...
İşte o saatlerde, Suriye topraklarında, Süleyman Şah Türbesi’ni askerimiz çoktan kuşatmış, tankçı birlikleri, güvenlik için yerini almıştı...
Astsubay Halit Avcı tam o sırada şehit düştü...
Genelkurmay Foto Film Merkezi’nde görevliydi. Fotoğraf ve kamerasıyla film çekiyor, görsel yönetmenlik yapıyordu...
Açıklama öğle saatlerine doğru geldi:
“Operasyon sırasında bir astsubayımız başına tank kapağı düşmesi sonunda şehit düştü!”
İçim cız etti, yüreğim kavruldu...
O gece yarısı Süleyman Şah Türbesi, belki yerle bir edilmişti...
Belki!
Yıldızlar bir büyülü yola akıyor, güneş doğmak için göğü yırtmaya çalışıyordu...
Umutların savrulduğu bir gün başlayacak, acı haber duyulacaktı...
Şehit Astsubay Halit Avcı’nın eşinin karnında doğmayı bekleyen bebek, 20 gün sonra hayata “merhaba” diyecekti.
El bebek, gül bebek!
Bir ırmağın kıyısı, su kuşları...
Hayat ve ölüm arasındaki o inişli çıkışlı, ince ışık çizgisi!

***

Ölümler, tacizler ülkesinde yaşıyoruz...
Tüm ölümleri, kadınlara, çocuklara şiddeti, tacizi, tecavüzleri unutuyoruz...
Nedir bu cezaevlerinde şiddet ve taciz!
Kadınlar gün karardıktan sonra dışarıya, evinden yüz metre öteye bile gitmeye korkuyor.
Hangi ülkede yaşıyoruz söyler misiniz?
Süleyman Şah Türbesi, IŞİD’le yapılan pazarlık sonucu mu sınırımızdan 200 metre ötede, PYD denetimindeki Suriye topraklarına götürüldü?
Kutsal emanetlerle birlikte sandukalar?
Her şey yolunda, keyfimiz yerinde...
Haziran seçimlerinde AKP 400 milletvekili çıkarıp, “Türk yapımı” Başkanlık sistemini yaşama geçirir; AK Saray’larda oturanlar, Afganistan Talibanı’nın Suriye’den Akdeniz kıyısına geçtiğini görür...
IŞİD’i iyi tanır, başımıza ne belalar açtığına tanık olur...
Hele şu “İç Güvenlik Yasası” bir çıksın, FETÖ’nün, FETÖ’cülerin defteri bir dürülsün, Sümeyye kızımıza “ölüm tuzakları” kuranlardan hesap sorulsun...
Charlie Hebdo olayından sonra bize “ölüm tehditleri” savuranlara gelince...
Sosyal medyada, şurada burada açık açık tehdit etmeyi sürdürürlerken laik demokratik sosyal hukuk devletinin savcılarından ses seda yok!
Ceyda Karan ve benim için suç duyurusunda bulunanların isteklerini yerine getiriyorlar şimdilik.
Umarım bizlere tehdit, küfür edenlere de birkaç yıl sonra sıra gelir.

***

Ölüm ve yaşam arasındaki o çizgi, erişilememiş gülüşler, güzellikler ve aşklar...
İnsanlık!
Vicdan!
Bir soru geldi aklıma:
“6 Eylül 2014 yılında ne oldu?”
Düşünmeyin “ne oldu” diye, ben anlatayım size, anımsatayım...
AKP iktidarına yakınlığıyla bilinen Torunlar Şirketi’nin Mecidiyeköy’deki gökdelen inşaatında asansörün 32. kattan yere çakılması sonucu 10 işçi yaşamını yitirmişti.
Bakın aradan 6 ay bile geçmedi, “iş güvenliği”ni sağlamayan firma yetkililerinden tutuklananlar olmuştu.
Acaba bugün onların durumu ne biliyor musunuz?
Bilmeyenlere ben anlatayım...
Hepsinin tutukluluk durumları kaldırıldı ve tutuksuz yargılanacaklar...
Bu ülkede, taş atan çocuklar, parasız eğitim isteyen üniversite öğrencileri yıllarca zindanda yatıyor...
Darbecilikle suçlanan askerlerimiz, bugün Süleyman Şah Türbesi’ndeki nöbetçi askerlerimizi kurtarırken bir şehit veriyor.
Astsubay Halit Avcı’nın bebeği ise yirmi gün sonra hayata “merhaba” diyecek ve yaşam sürecek...