Yalnız yazdıklarıyla bizlere ışık tutmakla yetinmeyip aynı zamanda yaşamıyla da örnek olan Uğur Mumcu, aramızdan ayrılalı 22 yıl oluyor.
Kitaplarını dönüp dönüp okudukça, şaşıp şaşıp kalıyor insan.
İçlerinden birine, “Tarikat Siyaset Ticaret” kitabından alınma “İmambayıldı”ya göz atalım:
“Her şeyin sahtesi var. Paranın sahtesi var. Tablonun sahtesi var. Altının, gümüşün, elmasın sahteleri var. Var oğlu var.
Peki ya dinin ve ideolojinin sahteleri yok mu? Olmaz olur mu hiç? Var...
Dinin sahtesi siyasete karışmış olandır. Din duygularının ve dince kutsal kavramların, siyaset adına kullanılması ile din din olmaktan çıkar, siyasetin aracı olur.
Siyaset ticarete, ticaret siyasete, din de her ikisine araç edildi mi, artık bu sömürü düzeninin sonu gelmez...
Din ticareti ile meşgul olanlara bakın, hemen hemen hepsi milyarder....
...Oh ne kolay, çek bir besmele gelsin paralar....
Elhamdülillah Müslümanız!
Elhamdülillah milyarderiz!..
Bir kolumuz siyasette, öbür kolumuz ticarette, ayaklarımız da tarikatlarda...
Bir üçgen bu ... Ticaret, siyaset ve tarikat üçgeni...”
Bu yazı 1987’de, yani 28 yıl önce yazılmış.

***

Yukarıdaki yazıyı ilk okuduğumda günümüzü ne güzel anlatıyor demiştim. Meğer o günü değil, bugünü anlatıyormuş ya da hem o günü hem de bugünü.
Uğur Mumcu müthiş bir öngörü ile bugünleri en ince ayrıntısına kadar betimlemiş.
Yalnız yukarıdaki yazıda değil, her yazısında büyük bir ileri görüşlülüğün sayısız örneğini sunuyor bizlere. Saymaya kalksam sütun değil, sayfa yetmeyecek.
Uğur Mumcu’nun ileri görüşlülüğü müthiş.
Devletin paralel kadrolarının eline geçmesine kadar her şeyi anlatmış.
Bir yazar, aydın, sosyal bilimci için, geleceği bu kadar isabetle tahmin etmek, böylesine isabetli teşhis koymak büyük bir başarı, adeta zafer gibi bir şey diye düşünüyor önce insan.
Acaba öyle mi?...
Uğur Mumcu’nun bu kadar büyük bir ileri görüşle önceden haber verdiği durum aslında, laik demokratik Cumhuriyetin yenilgisidir.
Sapına kadar laik demokratik Cumhuriyetin savunucusu olan Uğur Mumcu da, ister istemez kaybedenler cephesinde yer almıyor mu?
Hatta Uğur’un aynı yazısında, bu müstakbel yenilgi, nedenleriyle birlikte haber verilmiyor mu?

***

Aynı yazının sonunda, laik kesime şöyle bir uyarı var:
“Laiklik ilkesini savunmak için Atatürk gibi yürekli, Atatürk gibi inançlı olmak gerekir. İzinden gittiklerini söyleyenler gibi ürkek, kararsız ve inançsız değil.”
Görüyorsunuz bir yazıda 28 yıl öncesinden gelecek günler haber verilirken neden gelecekleri, laik kesimin neden yenilgiye uğrayabileceği de açıklanıyordu.
Kuşkusuz Uğur, dinlenseydi, yani laiklik, kararlı, inançlı, cesur, aynı zamanda da her konuda laik ve yeni politikalar üretecek kadar yaratıcı bir biçimde savunulabilseydi ve Cumhuriyet’in kazanımlarının bir kez elde edildikten sonra kulağının üstüne yatarak savunulamayacağı gerçeği kavranabilmiş olsaydı bugünler olmazdı.
Ama zaman yas zamanı değil. Nasıl ki, yengiler ebedi değilse, yenilgiler de öyledir.
Tarih, her şeyin bir kerede olup bittiği nihai yengiler, nihai yenilgiler sahnesi değildir.
Tarihte neyin ne zaman yengi, ne zaman yenilgi olduğu, ona hangi zaman parçası içinde baktığına bağlıdır.
Tarih çok geçici yenilginin yengiye dönüştüğünün örneklerini sunar.
Nitekim, son yüzyıllarda birbirini izleyen yenilgilerini, Cumhuriyet’e dönüşerek, yengiye çevirmeyi başarmış olan bu toplum, laik Cumhuriyeti daha da çoğulcu, daha da yürekten toplumcu bir niteliğe kavuşturarak yeni bir yengi kazanacak potansiyele de sahiptir.
Uğur Mumcu’nun eserlerinde, bu yenginin ipuçlarını da bulabilirsiniz.