Türkiye bir türlü geçmiş siyasal deneyimlerinden ders almayı bilmiyor...
Sanıyorum, bunun temel nedeni, siyasal yapının gerisinde yatan ekonomik, toplumsal ve kültürel yapının hâlâ feodal prangalardan kurtulamamış olması!

***

Sanki 1950’de başlayan Çok Partili Düzen döneminde iktidara gelen Demokrat Parti, “Milli İrade” kavramını yanlış yorumlamamış...
Sanki sandıktan çıkmış olmayı demokrasinin bütün kurum ve kurallarını ortadan kaldırabilmek için yeterli saymamış gibi...
Sağ gelenekten gelen siyasal iktidarlar, sandıktan çıkmış olmayı, ifade özgürlüğünü, medya özgürlüğünü, muhalefet özgürlüğünü sınırlamak ve kısıtlamak için yeterli saymışlardır...
Böylece, sayesinde iktidara geldikleri demokratik rejimi budayarak kendi bindikleri dalı kesmişlerdir...
Üstelik bununla da yetinmemişler, demokrasinin en büyük güvencesi olan yargı bağımsızlığını da hiçe sayarak, yargı üzerinde tam bir siyasal egemenlik kurmak istemişlerdir...
Elbette bu “iktidar sarhoşluğu” içinde artık her türlü yağma, rüşvet ve yolsuzluk da mubah sayılır olmuştur.

***

Ne yazık ki bu tablo sadece Türkiye’ye de özgü değildir:
Demokrasisi gelişmemiş olan, örneğin Güney Amerika ülkelerindeki diktatörlükler de demokrasi yerine popülist bir demagojik rejim ikame etmişler, halkı inim inim inletmişlerdir...
Müslüman Kardeşler’in Arap-İslam Âlemi’ndeki iktidar modelleri de ne yazık ki, (örneğin Mısır’da görüldüğü gibi) aynı yanlışı tekrarlamaktadır!

***

Yanlış yorumlanan “Milli İrade” kavramının iktidara demokrasinin bütün kurum ve kurallarını yok etme yetkisi veriyormuş gibi çarpıtılması sonunda ortaya çıkan yozlaşma bir süre devam da edebilir...
Özellikle mukaddes değerlerin istismarı, geniş kitlelerin bu yoz uygulamayı bir süre görememesine yol açabilir...
Ama sonunda yağma, yolsuzluk ve rüşvet o derece yaygınlaşır ki, artık din, iman, ırk, milliyet gibi mukaddes kavramlar da bunları örtmekte yetersiz kalır...
İşte o nokta, popülist demagojinin iflas ettiği noktadır.
Türkiye bunu, Orta Sağ partilerin tasfiyesi sırasında yaşamıştır...
Ama öyle anlaşılıyor ki, ders alan pek yok!