Sen yazı makinesi misin? Masaya geçer geçmez hemen bir şeyler çiziktirmen gerek...
Elinde gündelik gazeteler. Her biri ayrı yolda, ama özel istek üzerine değişik gibi görünüyorlar. Sen birini yeğlersen bir bakıma onun çizdiği yolda yürüyenlerdensin. Nereye götürür o yol seni? Bilinene mi, bilinmeyene mi?
Gazete seçmek, insan seçmek, parti seçmek... Hep bir seçim havasındayız. O olsun bu olmasın... Bir ayrışmadır, çok kere yanıldığımız. Onu seçtiğimiz için sonradan pişman olmuşuzdur. Niye onu değil de bunu seçmedin?
Her yeni seçimler öncesinde bol bol sorulup tartışılan başlıcası budur; seçim, seçilmek, seçilememek...
Sayısız parti var. Seçim listeleri uzar gider. Bakarsın şaşarsın. Nerden çıktı bunca parti diye. Oy atmak bu uzun adaylar listesine zordur, sorumluluk büyüktür. Bunca çok parti seçimlere de girer. Ama çoğu yüzde ikilerden, üçlerden fazla oy alamaz. Yine de direnir; bu sefer olmadı, gelecekte oylar partimizde toplanacak, der.
Bir insanı seçmek oldukça çetin bir sınavdan geçmektir. İyi tanımışsın, seçeceğin kişiyi ona güvendiğin, yararlı olacağına inandığın için mi? Yoksa gelişigüzel kim olursa olsun diye mi? Ben çok seçmen gördüm, oy vermeye giderken yaptığını bilmeyen, düşünmeyen, seçim gelmiş, haydi sandıklara...
Sonuçta oy verdiğin kişi gerçekten işe yarar biriyse sorun yok. Ama nice binlerce, on binlerce oy yanlış kişilere gitmişse, yanılmışsa dönüşü yoktur. Oyla giden gitmiştir. Karşına çıkan politikacı artık keyfine göre stediğini yapacaktır. Sizin beklediklerinizi değil.
Yine seçim var. Bu kez bölgesel, yani mahalli seçimler. Kentler, kasabalar, köyler oy verecek. On yıldır iktidardaki parti yine kazanacak mı? Muhalefet ne gibi başarılı projeler üretti ki oyları alabilsin?
Ben birçok seçimde oy kullandım. Bilerek düşünerek, ama yine aldandım. Hep böyle olursa senin benim seçmen olmamızın bir yararı olmaz... Yeni seçimler bizi, hepimizi bekliyor.
Yeni bir sınavdan daha geçmemiz için...
Buyurun öyleyse sandık başına...