Sakarya Arifiye’deki Tank Palet Fabrikası’nın 25 yıllığına Katar Silahlı Kuvvetleri’ne devredilmesine ilişkin tartışma seçim meydanlarının da konusu oldu. Her şeyde “yerli ve milli” damgası arayanların bu işi anlatması pek kolay değil. Üstelik işin içinde iş var. Son olarak fabrikada çalışan 695 işçiden 605’inin, “Biz bu satışta yokuz. Başka yere tayinimizi istiyoruz” açıklaması, insana, “mücadeleye devam” duygusu veriyor. Bütün vicdanlar da mühürlü olamaz ya!

***

Arifiye’de gelinen noktanın iki ana boyutu var. Birinci boyut; BMC...
British Motor Company (BMC) 1952’de İngiltere’de kuruldu. 1964’te Özakat’lar, İzmir’de BMC ile ortak kamyon üretimine girdi. 1966’da BMC’nin İngiltere’deki üretimine son verildi. Yük de toplu taşınınca kamyon gereksinimi azaldı. Türkiye’de ise arttı. 1989’da İzmir’deki BMC’nin yüzde 100’ü yerli oldu.
Sonraki yıllar dalgalı seyretti. Fabrika önce Karamehmet’in Çukurova Grubu’na satıldı. 2010 yılına kadar hep yükseldi. Kamyon üretiminde dünya dördüncüsü oldu. 2014’te 985 milyon muhammen bedelle satışa çıkarıldı, bu bedelin 234 milyon altına 751 milyona Ethem Sancak’a verildi.
Sancak, Arifiye’yi Katar’la birlikte devralmadan önce BMC’nin ortağı olduğu bir şirket kuruldu, yüzde 50’si Katar’la paylaşıldı.
Böylece uzun yıllar içinde yerli yaptığımız BMC, Katar’la ortak edildi!
İkinci boyut; Arifiye’de üretilmesi planlanan Altay tankı. Fabrika, mevcut tankların yenilemesini sağlarken, 2008’de ilk kez kamuoyu ile paylaşılan Altay tanklarını da üretecekti. Tankın motoru ve aktarma sistemleri için de Alman, Malezya ve Kore firmaları ile işbirliği yapılıyor. 2018 yılına kadar proje adım adım gelişti, Aralık 2018’de birden Katar ortaya çıktı.
Yetersiz olduğumuz bir konuda yabancı firmalarla işbirliği yapılabilir; asıl olan topraklarımızda üretimi artırmak. Ancak kendi içimizde geliştirdiğimiz bir projenin fabrikasına birden Katar Silahlı Kuvvetler şirketini niye ortak ettik?
Bu soru askıda...
Burada gaflet, dalalet ve hatta iyi niyet seziliyor!

***

Önceki akşam futbol milli takımımız Moldova’yı 4-0 yenince sevincimizi sosyal medyada paylaştık. Zafer dört dörtlük oldu, dedik. Eskişehir seyircisini de maça seyirci kalmadığı için kutladık.
Buna aktrollerden gelen ilk tepki şu oldu:
“Daha atacaklardı ama, ‘Rabia’da bıraktılar!”
İkincisi de şu:
“Eskişehir’i sizden alacağız!”
AKP zihniyeti bir milli maçtan bile bunu çıkarıyor. Ortak olması gereken sevinçler bile siyasetin parçası.
AKP kadrolarını anladık. Ancak AKP’ye oy verenler dahil toplumun çok büyük kesimi tank fabrikasının Katar’a devrini onaylamaz.
Tank da dank etmezse...