Pazartesi günkü Cumhuriyet’te, arkadaşımız Ozan Çepni’nin Batman, Bursa, Kocaeli ve Şanlıurfa’da bazı imam hatip okullarının kapanması haberini, sanırım okurlarımız ilk anda şaşkınlıkla karşılamışlardır.
Böyle bir dönemde imam hatip mi kapatılırmış!
Öyle ya! Devir imam hatip devri; bütün imkânlar, imam hatipler için seferber ediliyor, kaynaklar onlara akıtılıyor.
Türkiye’de laik Cumhuriyetin karşıtları amaçlarına giden en güvenli yolu iyi saptamışlar. Kilisenin yerine okulu, papazın yerine öğretmeni ikame ederek, Cumhuriyet’in temelini sağlamlaştıran Fransız devrimi yönteminin tersine, laik Cumhuriyeti göstermelik seçimli, mollarşik monarşiye dönüştürmek isteyenler de, okulun yerine medreseyi, öğretmenin yerine imamı geçirerek amaçlarına varmak üzere, çabalarını milli eğitime odaklamışlardır.
Bu dönemde Türkiye’de toplumu imamlaştırma projesinin gözbebeği kurumlar imam hatip okulları oldu.
Son beş yılda imam hatip okullarının sayısı beş kat arttı. 2016-2017 döneminde imam hatip öğrenci sayısı 1 milyon 155 bini geçti.

***

Milli eğitimin imkânları imam hatip okullarına akıtıldı. İmam hatip okullarının, bütün içindeki oranı yüzde 11 iken MEB bütçesinin yüzde 23’ü bunlara tahsis edildi. İmam hatip ortaokul ve liselerinin bağlı olduğu Din Öğretimi Genel Müdürlüğü’ne 2017 yılı için ayrılmış olan 3 milyar 946 bin liralık bütçe aşılarak, 6 milyar 21 milyon lira harcandı. 2018 için 6 milyar 634 milyona erişen bütçenin yalnız okul inşaatlarına 460 milyon tahsisi düşünülen 2019 dönemi için bu miktarın bütün rekorları altüst edecek bir düzeye, 8 milyar 699 milyon liraya erişmesi öngörülmektedir. Cumhurbaşkanlığı 2019 yatırım programında 162 imam hatip okulu yüksek derecede bütçeye değer görüldü.
Seçme ve yerleştirme sistemindeki boşluklardan yararlanarak, öğrencilerin yerleştirilmesinde, istemeseler de, imam hatiplere yöneltilmeleri için türlü manipülasyonlar yapılırken, bu okulların tercih edilmesini sağlamak üzere, önlemler de alındı.
İmam hatiplilere tanınan önceliklerle, genel ortaokul ve liselerde öğretmen başına düşen öğrenci sayısı sivil okullarda 26.3 iken bu sayı imam hatiplerde 12.3 olmuştur.
Görülüyor ki, toplumu imamlaştırma projesinin pilot kurumu haline getirilen imam hatiplilere bütün kaynaklar akıtılmaktadır.
Buradan yetişen öğrencilerin gelecekte yüksek kamu görevlerinde, TSK’de, yargıda görev almalarıyla sistemin mollalaştırılması sürecinin tamamlanması öngörülmektedir.

***

Dönem imam hatipler için yok yok dönemidir.
Ne var ki, eğitimin düşen kalitesinden şikâyetçi olan veliler, Cumhuriyeti dönüştürme projesinin odağı olmuş olan MEB’e ve onun parlayan yıldızı imam hatiplere yöneltilmeye tepki göstermekte ve çocuklarını artık bu kurumlara göndermek istememektedir.
Evet imam hatipler için yok yoktur, bina, öğretmen, laboratuvar, öğretmen imkânı çoktur.
Ne var ki, artık bu okullara gitmek isteyen öğrenci yoktur.
Ve bu durumda her türlü olanakla donatılmış olan imam hatipler, sınıflarını dolduracak öğrenci bulamadıklarından kapanmaktadır.
Öyle görünüyor ki, sağladığı bütün olanaklara karşın, rejimi imam hatipler aracılığıyla imamlaştırmaya çalışan iktidar, yeterli sayıda öğrenci bulamadığından bu projeden vazgeçerek, Ensar kuşatmasındaki milli eğitimin sivil (burada sivil sözcüğü dinci olmayan anlamını da taşımaktadır) müfredatı çerçevesinde yeni projeler geliştirmek zorunluluğunu duyacaktır.

<haber-dikey:1264437>