Bizim memlekette iki şeyin şişkinliği doruk noktadır:
Boş konuşmanın ve bilmeden konuşmanın…
Bol ve boş konuşanların dik âlâlarını hepimiz tanıyoruz.
Susmak bilmiyorlar. Yanımızda, yöremizde, tepemizde her an, her saniye vak vak vak...
Bunlar aynen öttükleri gibi, Ördek Hüsnü de oluyorlar.
Onlara bir şey demeye gelmiyor:
“Vay bana ördek dedin!”
Bilmeden konuşanlara gelince…
Bu tipler en tehlikeli olanlardır:
Hem uydurur, hem de yuttururlar.
“Adalet ve Demokrasi Haftası” içindeyiz. Yine usanç verici terane sürüyor:
“Cinayetlerin failleri bulunmadı!”
Kimsenin dosya mosya araştırdığı, sorup soruşturduğu yok.
Kimse, Uğur Mumcu dosyasını yakından ve titizlikle izlemiş olan avukat Halil Sevinç’e danışma gereği duymuyor, dosyaların bir örneğini alıp okumuyor.
Danışsalar ya da okusalar; görecekler ki:
Muammer Aksoy, Bahriye Üçok, Uğur Mumcu ve Ahmet Taner Kışlalı cinayetleri, İran’da yetiştirilmiş, Selam-Tevhid-Kudüs Ordusu adlı örgüt tarafından işlenmişlerdir. O cinayetlerde kullanılan tabancalar, şarjörler, mermiler, C-4 plastik ve TNT patlayıcılar, patlayıcıların kablo düzenekleri, çelik bilyeler, mekanik saatler vb. Ankara’nın Sincan ilçesine bağlı Yeni Cimşit ile Yeni Peçenek köylerindeki arazide, yakalanan katillerin yer göstermesi sonucu bulunmuştur. Katiller, yargılanmış; “din kurallarına dayalı devlet kurmayı amaçlayan silahlı çeteye üye olmak ve anayasal düzeni değiştirmeye teşebbüs” suçundan 6 yıldan başlayarak, ağırlaştırılmış ömür boyu hapse değin çeşitli cezalara çarptırılmışlardır.
Bu cinayetlerin “faili meçhul” olan kısmı nedir derseniz?
Devletin sorumlu yöneticilerinin katillere neden göz yumduğudur. Cinayetleri hangi yabancı güçlerin ne amaçla işlettiğinin dava sonucunda kesinleştirilmemiş olmasıdır.
Aynı şey Hrant Dink davası için de geçerlidir. Özenle bulandırılmak istenen Dink davasını titizlikle izlemiş olan avukat Turan Karakaş’a gidip “Nedir bunun perde gerisi, dava dosyasında ne var” diye kimse sormaz.
Halbuki sorulsa, yanıtı verilecektir.
Dink cinayeti, devletin içine sızmış casusluk cemaatinin bilerek, isteyerek, azmettirerek gerçekleştirdiği bir öldürümdür. Davada katilleri ve azmettiricileri izleyip yakalayan güvenlik görevlilerinin de özellikle suçlanarak sanık haline getirilmesi, dolayısıyla dosyanın yanlış yönlendirilmesi çabalarına karşın, faillerin büyük bölümü yakalanmış ve ceza almışlardır.
Ortaya çıkarılmayan, meçhul kalan, Dink’in, Türkiye’de hangi amaca hizmet için, hangi yabancı çıkarı yerine getirmek üzere öldürüldüğünün somut verilerle belirlenmesidir.
Bu tür siyasi cinayetlerin bilmeden, araştırma yapılmadan “faili meçhul” diye nitelendirilerek geçiştirilmesi tek bir sonuca ulaşıyor:
Toplumda, terör ve cinayetlerin yarattığı korku duygusunun artmasına ve de memleket üzerinde sömürücü güçlerin oynadığı oyunların örtülmesine.
“Aman, dediklerine, yaptıklarına, yazdıklarına dikkat et, sonra faili meçhule gidersin” sözünün yaygın olması işte bu yüzden.
Uğur Mumcu’nun çok yaygın olan o sözü kulaklarımızdan hiç çıkmamalı.
Unutulmamalıdır ki, “Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan”lardan uzak durmak, bilinçli olmanın, kirli kurguların özünü kavramanın öncelikli ve vazgeçilmez koşuludur.